zondag 17 februari 2013

Joey

Beste Charles,

Ik weet niet hoe het is gekomen, maar ik doe alsof ik dommer ben dan eigenlijk zo is. Dit klinkt misschien wat apart. Bedoel ik dat ik wél slim ben? Ik wil niet arrogant overkomen, ik leg het uit.

Het zit namelijk zo. Ik heb gemerkt dat mensen het niet fijn vinden om dom genoemd te worden. Ze vinden het niet fijn om dom te zijn. Niemand wil iets niet begrijpen. We willen gewaardeerd worden, gerespecteerd en begrepen worden. We willen op een gelijk niveau zitten. Ja toch?

Fout. Ik heb gemerkt dat het fijner is om de overhand te hebben. Om er boven te staan. Voel je je niet beter op je gemak wanneer je controle hebt over de situatie? Is het niet een geweldig gevoel om niet ongemakkelijk moeten toezien hoe alles wat je had gehoopt nét niet helemaal zo loopt?

Misschien dwaal ik af, maar het punt moet overkomen. Wat je ook weet is dat de 'domme' van de groep in films en series altijd een grappig karakter is. Domme mensen zijn altijd de mensen die in hilarische situaties komen. We lachen. Het is zo simpel.

Maargoed. Ik doe dus, zo af en toe, alsof ik net iets dommer ben. Ik maak er een show van, want als ik ergens van hou dan is het wel om er een show van te maken. Ik doe alsof ik de grap niet snap, ik zeg iets wat dom is en doe alsof er niks aan de hand is. Het leuke voor de mensen die niet doorhebben dat het een act is, is dat ze zich dus meer op hun gemak voelen. Ik ben voor hen ook minder verantwoordelijk. Je kunt nu luisteren wanneer ze denken dat je het niet hoort. Je kunt dingen maken die je anders nooit zou kunnen.

Om een beter beeld te krijgen van de situatie, neem Joey van de lachbandserie "Friends". Lieve kerel, niemand neemt hem gauw wat kwalijk.

Gelukkig zijn er mensen die het wel doorhebben, ze snappen het spel. Maargoed. Ik denk dat ik de komende week de rest van de "Friends" karakters ook maar eens analyseer.

Kusje,

Sulicius

Geen opmerkingen:

Een reactie posten