donderdag 26 juli 2012

Persuit of Happiness

Je maakt me vrolijk maakt me eerlijk,
Het is zo heerlijk, als ik je bij me heb dan voel ik me gaan.
Dan kan ik lachen kan ik eind'lijk zien,
Dat ik geluk verdien, dat dit geluk altijd heeft bestaan.

Kijk daar de wolken en de regen,
De wind zit tegen, het weer is alles wat ik ooit ben geweest.
Jij hebt de zon, jij hebt het maanlicht,
Je ogen gaan dicht en daarvan hou ik toch misschien wel het meest.




woensdag 25 juli 2012

Kijken

Word je nog elke dag verrast door alles wat niet past?
De wereld is zo wonderlijk, gebroken en bijzonderlijk.
Kijk elk straatje in, aanschouw de plek voor het begin.
Elk persoon is een kunstwerk, sommige knullig, sommige sterk,
Maar hou het wel in de gaten, als je blik je zal verlaten
En je wereldje zijn kleur verliest, ben jij degene die daarvoor kiest!
Wees niet bang voor raar, vaak is het gekste waar!
Je mag nooit meer je ogen sluiten voor de pracht en praal daar buiten.

donderdag 5 juli 2012

I just wanna write you a love song

Beste Darwin,

Nu is het moment gekomen, ik stook het vuur, trek mijn handschoenen aan en pak mijn hamer. Ik ben de woordensmid, ik ga een gedicht maken die ongekend sterk rijmt. Hij wordt uniek. Elke slag zal hem vormen naar dat wat ik wil, een metrum zo scherp dat ik mijn vingers er haast aan open haal.
Nu heb ik grof staal. Mijn klant verwacht niets van mijn kunsten. Ik heb een doel. Ik heb de materialen. Ik heb de wil. Let's do this...

Doel:
Het gunstig stemmen van een mooie dame en haar op een date vragen.
Thema's:
Schoonheid, liefde, ode, competitie, zelfspot, verlangen.
Inspiraties:

  • De ode's van de Mike & Thomas Show, deze hebben een heleboel grappige, korte liedjes gemaakt over de gasten die ze hadden. De stijl is vaak overdreven en onzinnig, iets wat ik zou willen bereiken.
  • Romeo en Julia, de balkonscène waarin ze elkaar overdreven de liefde beloven. Klassiek en onbeheerst verliefd.


Wat wil ik zeggen?: 
1e Strofe: Ethos (kwatrijn)
Begroeting, inleiding van onderwerp

2e Strofe: Logos (sextet)
Ode aan haar uitstraling en uiterlijk.

3e Strofe: Pathos (kwatrijn)
Terug komen op dat het dichten eigenlijk vreemd is

4e Strofe: Pathos (kwatrijn)
De coupe de grâce, de grap waarin ikzelf belachelijk gemaakt word om haar aan het lachen te maken en eindig met de uitnodiging tot een leuke activiteit, direct of indirect.

Hier in verwerk ik de klassieke overtuigingsmiddelen:

  • Ethos: het creëren van een positieve karakterindruk met het doel het publiek voor zich te winnen
  • Logos: het beargumenteren van de stelling met het doel het publiek te instrueren
  • Pathos: het bewegen van de emoties van het publiek met het doel het publiek mee te slepen en te ontroeren

  • Opzet:
    Daar ben je dan, Christianne,
    De droom van vele mannen.

    Hier begin ik mee, eindrijm, 8 lettergrepen, verdeeld in twee stukken van 4.
    Tweede regel, 7 lettergrepen, verdeeld in 3 en 4.
    De eerste helft heeft nadruk op de tweede lettergreep, 'ben' en 'droom', terwijl deze bij de tweede helft op de derde ligt. Ik wil er nog meer alliteratie in stoppen, maar 'Daar' en 'dan' en 'De droom' en zelfs 'van vele' gaat al bijzonder lekker, nu ik dat zo zie.

    Daar ben* je dan, Christia*nne,
    De droom* van vele man*nen.
    Geef mij de tijd* om te to*nen,
    En jouw geduld* te belo*nen.

    Asterisken zijn voor de nadruk op lettergrepen. Ik zal dit ritme ook bij de laatste twee strofen gebruiken. Helaas is de alliteratie heer gebrekkig afgezien van 'tijd om te tonen', maar het is te doen. Knap ingeleid, zeg ik zo, en bereid de muze voor op dat het gedicht even duurt. Doordat het wat kort is krijg je al snel het Sinterklaas-idee. Dit is moord en doodslag voor een goed gedicht. Op naar de Logos.

    Want Christianne is* een echt won*der
    Een stralende nimf*, kan niet zon*der
    Alle man*nen val*len voor jouw*
    Met die blik* zo hel*der en blauw*
    Als ik ooit* verdrink* in jouw og*en
    Wil ik nooit* meer t(e)rug* op het dro*ge

    Klinkt* dit alles zo vreemd* en zo gek*?
    Heb* ik aan schaam*te en re*de gebrek*?
    Want welke woo*rden kan ik kie*zen,
    Zonder je aan*dacht te verlie*zen?

    Ik ben geen Ca*ssanova, een misluk*te Don Juan*,
    Ik ben ook niet* overtuigd, of ik* dit nou wel kan*.
    Maar als* dit rijm*sel wel goed klinkt en je in een goede bui schept
    Vroeg ik* me af* of je volgende week vrijdagavond wat te doen hebt...

    Ok, dat is dat. Wat is Christianne een verschrikkelijke naam. Totaal geen metrum, nauwelijk fijne rijm en ik ben al helemaal klaar met die meid.
    Arme dichter, alweer vele zinnen lichter.

    Maar hij loopt. Het gedicht heeft pit en kracht en macht. Al ligt de derde strofe qua taalgebruik dwars bij de rest van het gedicht, blijft het een te mooi stuk. De alliteratie heb ik ook moeten laten glippen, omdat dit een losser gedicht werd.

    "Daar ben je dan, Christianne,
    De droom van vele mannen.
    Geef mij de tijd om te tonen,
    En jouw geduld te belonen.

    Want Christianne is een echt wonder
    Een stralende nimf, kan niet zonder
    Alle mannen vallen voor jouw
    Met die blik zo helder en blauw
    Als ik ooit verdrink in jouw ogen
    Wil ik nooit meer t(e)rug op het droge

    Klinkt dit alles zo vreemden zo gek?
    Heb ik aan schaamte en rede gebrek?
    Want welke woorden kan ik kiezen,
    Zonder je aandacht te verliezen?

    Ik ben geen Cassanova, een mislukte Don Juan,
    Ik ben ook niet overtuigd, of ik dit nou wel kan.
    Maar als dit rijmsel wel goed klinkt en je in een goede bui schept
    Vroeg ik me af of je volgende week vrijdagavond wat te doen hebt..."

    Ik hoop dat dit je weer wat inzicht in het dichten heeft gegeven, Charles. Merk vooral op hoe de voorbereiding een gedicht meer samenhang kan geven en het dichten versimpelt door te beperken wat je gaat zeggen.

    Met vriendelijke groet,

    Sulicius Zeno Pygmalion