Late night, a hard working lady

Eyooo,

Ik heb zojuist een SF film gezien die mij zo verontrustte dat ik er misselijk van werd. Toen Jackass 3D gekeken en ik voelde me een stuk beter. Splice, heette deze film. Hij gaat over een stel labratten die met DNA klooien en een soort mensding maken. Dit loopt natuurlijk uit de hand. Het is vrouwelijk en lijkt veel op een mens, maar kan niet praten, heeft rare achterpoten en een staart met een angel.
Standaard SF natuurlijk, maar dan heeft Adrian Brody, de hoofdpersoon, eh, seks met dat ding! Ik kon er niet naar kijken. Om het erger te maken verandert het beestmens  van geslacht (past nog binnen het verhaal) maar verkracht dan de vrouwelijke hoofdpersoon. Gadverdamme.

Tired
 
"Oh, man is it only that late?
For god's sake,
It's barely evening
But I can't stay awake.
 
My mouth sais words
I don't want to say.
I can't focus.
No need anyway.
 
I can hear my bed calling
Through the door and the floor,
I try to ignore it
While I shoudn't anymore.
 
Then, slowly I walk
To my sweet salvation
Walk to my bed
My night destination
 
I take off my clothes
And put them away
Along with the troubles
I had today.
 
I look in the mirror
And know that I see,
A guy I know well,
Say hi, it's me.
 
Then wash up my body
My face, teeth and soul,
Then crawl to my bedroom
The ritual is whole.
 
I get in bed
I lie down and sigh
Rerun the day
That just went by.
 
Nothing exceptional,
Or special in any way.
I just wanted rest
So I got that today.
 
I think of how I feel
Cold hands and cold feet,
Tuck them away.
To get the warmth I need.
 
Oh, the worst part is ahead
As I think of the sorrow,
Of the things I must say
Or do tomorrow.
 
No worries, man
It all be allright.
I'll do what I have to
And I'll do it right.
 
Then my mind goes bananas,
As I fantasize of awesome things
A bizarre situation
And the feeling it brings.
 
Beauty and terror,
Share the place,
Or get in a fight,
Or buy cars and race.
 
Wonderfull things going
On in my head.
While I fall asleep
In my little warm bed.
 
The moon turns the light off
And the stars descend from above
To make me a dream,
Which they know that I'll love."



Pretty sweet eh?


General
 
"I think I got it figured out,
I think I know what's going on.
But I can't say without a doubt.
That the love is really gone.
 
I want to go back again
To that place, to that time
When I felt like your only man
And thought you could be mine.
 
Yes, your beauty is still there,
But the sun is not that bright anymore,
Your still that fair,
But by heart is not that weak anymore.
 
Doubt is my battle,
Love is my war.
Almost near victory,
Never been that far.
 
To greater succes
Trusted my heart
But it made a mess.
And lost a part.
 
Of its power
And it's greed
Of its craving
Everlasting need."

[YOUR AD HERE]

Ik begin wel met de gedichten, kweet verder nog niets te zeggen.

Girls
 
"Just when I'm having a bad day,
One of them smiles my way.
Girls turn shadows into sunlight,
They are what makes my world more bright.
 
No matter the color
Of their skin or their hair
Just one curl of their lips
Makes them undoubtly fair.
 
So girls you brighten up my day,
When one of you smile my way.
Pretty girls, smart girls, you
Make everything more fun too.
 
Smile to me,
You'll make me fly,
Lifting up,
And going high.
Girls make us happy every day,
So when you can, smile our way."


Ik bedoel het zo lief als ik kan zijn. Ik meen het dames, één glimlach kan voor een man het verschil zijn tussen een passerende blik en liefde op het eerste gezicht. Natuurlijk behoud een schone dame haar schoonheid zelfs wanneer ze bang, boos of verdrietig kijkt, maar een glimlach doet elke vrouw een wonder.
Waar ik me boos om kan maken is de filmindustrie en hun standaard meisje voor de hoofdpersoon. Is de film gericht op iets dommere of jongere mensen dan is dat meisje altijd blond. En lang niet altijd mooi blond, nee vaak net iets té wit en te nep om geloofwaardig te zijn. Ach, het is lang niet altijd zo, maar ik ben gewoon niet zo'n blondfan :P.


Woah
 
"Again dumb-struck by your beauty,
As you walked by,
I gazed and gasped at your beauty,
But didn't dare look you in the eye.
 
For your eyes are too much to discribe,
And I cannot help it,
To look in them, get lost and fall,
In the bottomless pit.
 
Longing for those eyes,
For them to look for me.
I'm telling myself lies,
As it won't ever be.
 
Why is it so hard?
To leave it and start,
And to keep up the pace,
For longer than three days?
 
I'm going in circles again today,
As I just want to stay
Here
There
Where
You are, you go
Please dear,
You need to know.
 
But you don't really wanna know
You don't really wanna know
Even if I had that chance to show.
 
Such cold beauty can't be unseen,
And that's just mean,
As I keep waiting for my chance
To show you my romance.
 
Open up, give me something
I will take it, get it working.
Come on, come on!
My heart was already won,
I the city of god
That meant alot
 
Please girl, now I'm here for you
There is nothing I won't do!
Nothing I won't do,
As I'm waiting for you.
 
One word will be enough,
To think there can be love.
Screw wat everyone said!
The day before I'm dead,
I laugh at this
Realize the crap it is
And then feel a regret,
As I couldn't forget.
Every breath-taking moment we met.
 
To expect a reaction,
To my hopeless attraction
Is quite sad
And still bad
No matter what I make myself believe,
I should leave
You alone with your pretty face
And expell this craze."



Ja ik weet, weer droefgeestige onzin. Het wordt beter vanaf hier, let maar op!

Win! (Winter's comming)

Dames en heren van het goede leven, ik het is nu wel mijn plicht om jullie voor te stellen aan een bijzonder figuur in mijn world-wide-web ontwikkeling. Een figuur onbegrensd door de wetten van de natuur en het internet. Je zou haar hippie kunnen noemen, maar ik weet wel beter.

Het is de enige...

Echte...

Paaaaaaaaaax-the crazy-Suuuuuuum!!!

Ze heeft mij bij twitter gebracht en mij voorgesteld aan bloggen. Ze raadde me aan om op wordpress te gaan, maar omdat Sulicius als naam daar al bezet wat (iets wat mij haast in een depressie stortte) ben ik hier beland. I think PaxSum is pretty cool girl, she hugs trees and doesn't afraid of anything.

Nu ik het toch over het internet heb, ik ben me er eentje. Ik zou wel dagen lang kunst kunnen browsen, filmpjes kunnen loaden en fora kunnen doorscrollen. Doordat het internet zo oneindig wordt als het universum is er altijd wel iets wat mijn aandacht vang en mij uren achter een scherm weet te binden. Ik hou vooral van grappige dingen. Helaas is het internet en zijn komische verlenging een vreemd wezen. Grappen die buiten de werkelijkheid betekenis krijgen door herhaald gebruik en vervaalde kopieën. Ik kan ervan genieten. Die laatste zin van de vorige alinea is een meme. Meme's zijn standaard internetgrappen. Zoals je bijvoorbeeld "dikke mensen"-grappen hebt. Die gaan vrijwel altijd over hun ongeloofelijke gewicht en onmetelijke eetlust. Zo heb je ook memes. Die ik gebruikte gaat als volgt: "I think x is pretty cool guy, he [verb] [noun], and doesn't afraid of anything."

Genoeg internetonzin, POËZIE!



             Never to meet
 
"Now look me in the eye,
And tell me that you haven't lied,
Tell me that you loved the guy,
And tell me that you cried.
 
Look me in the eye,
And tell me what you see.
Tell me to get by,
That you do not want me.
 
Don't you know what's wrong?
I'm still crazy about you,
While it's been so long.
Don't want to be without you.
 
Look me in the eye,
And tell me what you see.
Tell me to get by,
That you do not want me.
 
Say it's just the way it is,
Tell me there's no chance.
Say there's something I miss,
 But don’t give me that glance.
 
Talk to me to say goodbye,
Tell me it's the end.
Then never look me in the eye,
'Cause I won't understand."

Dit gedichtje vertroebelde mijn geest toen ik op een avond in mijn bed probeerde te slapen. Tegen mijn wil schoten prachtige regels er één voor één in. Ik kon het niet weerstaan. Ik zing hem zelfs. Oorspronkelijk bestond hij uit de eerste twee en de laatste, eh, strofen? Moet ik eens opzoeken hoe dat heet. Die zijn ook het beste, vind ik.
Maak je klaar voor een epos, een drama en een moeilijk taaltje, een piratengedicht!

Jack, Not The Monkey
 
"Me hearties gather round,
So all o' yee can see,
The bottled letter that me found.
An' hear the story be.
 
Me was a young lad mopping deck,
When me spotted somthin' shine.
Dropped the mop an' turned me neck,
Had ta make th' bottle mine.
 
It had a tale about a lass,
Lost on land within' dem sea,
An' hopeless as the poor thin' was.
She asked fer help from me.
 
I be no scallywag, searat or land-lubber,
So sought the maiden fair,
I hoped ta be her lover,
An' fer blue eyes an' golden hair.
 
Five years me searched with letter in hand,
Across the seven seas,
An' no pirate would understand.
They be all sissies.
 
For me knew when me saw,
The island me be lookin' fer,
An' they all dropped theirs jaw.
When she stood lovely on the shore.
 
Her eyes a blue as forget-me-nots,
Hair as golden as the sun,
I went bonkers, I went nuts.
An' me knew me heart had won.
 
Now the ship jammed in the sand,
The captain yelled: "Avast!
More maiden seem to be on land,
So landlubbers come last!"
 
An' captain spoke words true,
Beauties hidden far from shore.
Peeked with eyes brown, green an' blue.
The crew be holdin' back no more.
 
Then an eerie song filled our 'eads.
Sung by the lass o' mine.
Could raise Davy's dead,
It be demon-like devine.
 
As me was only left a'boat
Me saw somethin' most odd.
Me lass had rows o' teeth an' gloat'
Such thin' worry me ne'er not!
 
I cried: "Mateys, avast yee doom!
Get back on "Mary Gail",
An' get back an' resume,
Lift anker, set sail!"
 
The sirens got hold of the poor crew
The swagglers wouldn't see,
The crazy eyes an' claws they grew.
So none o' them would flee.
 
Me lass that sang the song.
Evil as the Flyin' Dutchman,
Said to me: "So long,
Yee gave us food again.
 
Thank yee fer yer time,
We'll need more in a year or ten,
These scoundrels will taste fine,
So send us more o' dem."
 
Me wet me pants, but
Dey gave Mary Gail a push
Me closed me eyes shut,
An' she told me ta sleep 'n shush.
 
Wakin', Mary Gail shakin'
Me drifted off ta land.
Them men thar kept askin',
So me told 'em firsthand.
 
Them hoisted a flag,
Fer the poor bones,
A bright blue rag,
Like locker Davy Jones.
 
Listen me hearties,
The lesson me got,
Protect yer maties,
And trust ladies not.
With golden hair, an' eyes most blue.
The'll take and eat yer crew!"

Oh, ik weet dat hij niet goed loopt, dat het verschrikkelijk is om te lezen, maar je mag me midden in de nacht wakker maken en dan zal ik het compleet met Piratenstem aan je voordragen!


I rest my case.

Pompen of verzuipen

Waar ben ik nou eigenlijk mee bezig vraag ik me soms af. Zoals wij allemaal zit de grote Sulicius gevangen in een kooi van het tastbare en het gebrekkige. Ik kan niet los staan van mijn gevoelens, van mijn wereld, van mijn instinct en mijn verlangens. 

Niet dat ik klaag, niet dat ik radicaal anders wil leven. Dat kan ik toch niet. Dat is de kooi, dat is het gebrek. Zonder die gebreken zou ik grenzeloos zijn. Geen goed en kwaad, alleen waarheid en leugens. Logica en begrip. Willen, moeten en mogen zijn hetzelfde, kennis is gelijk aan gevoel. Geluk is het leven zonder afleiding en gebreken. Niemand hoeft gelijk te zijn want iedereen weet dat dat niet nodig is. Ieder begrijpt zijn plek in de wereld en is niet jaloers of trots, men weet dat het is wat het is. 

Zo leven wij als goden, zonder oorlog zonder haat, 

Zo leven alle daklozen ongeroerd op straat.

Want niemand kan meer breken wat niet meer bestaat,

Voor excuses en voor spijt is het dan te laat.

Ieder weet waar ze voor leven,

Ieder weet dat ze zullen gaan.

Zonder hoop zijn we verlost,

Van ons miezerig bestaan.

Hoop is het enige wat ons in leven houd, het onredelijke vertrouwen in betere tijden. 

Excuses voor deze gedachtegang, maar ik heb hem vaker en besloot hem met jullie te delen. Mijn wereldje hoeft niet zo te zijn, zo lang ik hoop en (hoop op) geluk heb zal ik mijn korte leven wijden aan mijn pleziertjes. Genoeg daarvan, een gedicht!

I know
 
"Wait, does she know what she did?
Is it with ignoring she admits?
She probably hates your guts,
Thinks you're perfectly nuts.

Probably true, but anyway,
What I really meant to say,
She knows and doesn't care,
So stop and stare.
Perfection is too much to ask,
So wear your grief with a mask.

You'll find someone,
And you'll have fun.
With a girl, charming and fair,
Blue eyes and beautifull hair.
But not her, so understand,
Such rhyming dedication becomes bland,
If it features only one goal,
So add some more.

Add a nice bad-looker,
A good friend and a hooker,
A soulmate and an enemy,
That's more interesting, can't you see?
There is far more in this land,
Come with me and take my hand,
We will find them all,
The rotten maiden and joyfull gall.
But hold me tight,
As this will be quite a flight..."



Ugh, dat ik zo veel heb gedicht over haar! Als ik zo elke dag weer wat met jullie deel zie ik hoe ontzettend uitgebreid dit simpele gebeurtenisje heb proberen te verwerken. Ze zijn lang niet allemaal even goed, allemaal even mooi of gekunsteld, maar als ik ze lees kan ik terug naar een tijd vol droef en verbittering. Ze bevatten vrij veel Sulicius.


1933
 
"Over miles and miles of pitch-black sea,
Lies an island, unknown as it might be.
A land of mystery, of ancient times,
Preceded bij dreadfull dark signs.
 
Walls envelope the rocky shore,
Built in times none remembers anymore.
Not built as a defence from the outside,
But to keep the terrors inside.
 
Even man fears the place,
For he rather wastes days,
Then to come near the black land,
You can understand.
 
Creatures roam the wildernis,
Larger than a mammoth is.
Fangs and claws
And horns and jaws.
 
Unholy beasts rule it all,
Everything within the wall.
Yet one is more than beast or man,
If you see it, you'll know again:
 
While mankind rules the world,
Even emperors can be hurled.
The creatures don't care.
Be wise and don't go there..."

Iemand enig idee over welke film ik het hier heb?

Madness

Vandaag ben ik helemaal kapot gegaan, maar daar zal ik jullie niet mee lastigvallen. Hier wat poëtisch geneuzel.

Lady Minos

"Poor boys only give, but don’t receive,
They are deceived by the little thief.
Who robs them of their dignity and free will,
But they still love her, mesmerized and ill.

They do have the power to resist,
They just don’t mind if it persists.
As she makes them kneel before her,
And makes them wait forever.

Her strength,
Isn’t guessed by her length.
Her songs are the sweetest,
Her poems the deepest.

All boys are in the phase,
That feels like a maze.
They are searching but lost,
That’s how she likes them the most.

But some boys are most tall,
And dare to climb the wall, but fall.
It always seems worth the bet,
As the more they try, the farther they get.

Like heroes they beat the monstrosities they come across,
Yet it can’t make up for the loss,
Of heart, of hopes, of dignity,
Of the end they’ll never see.

Once in her clutches, you’ll never be free.

She is the power called love,
And I can’t get enough,
Of the scorching hot flame,
The one I cannot tame.

I burn my fingers when I come close to you,
Why won’t this dream ever come true?
No matter what you do,
I want to hold you anyway, every day.

The maze isn’t always dark and cold,
There are beautiful things to behold.
It’s just that it won’t take long,
‘Till I find my path is wrong.

I led myself do a dead end,
The loveless way I went."

Tja, niet echt een fantastische, niet alles rijmt even goed, maarja.

Shadow of a Man

"I got a game, and it’s called stalker,
I’m the follower and you’re the walker.
You can run but you can’t hide,
Not until I join my friends on the other side.

Here I am, been waiting for ages,
For you to come to me.
So you broke free and joined the game,
But haven’t come to me.

The hunt is on!

I grab my gun,
My boots my ammo and my coat,
I’ll see what I can do or don’t.

Pretty princess run away,
A mad man has come today.
A cunning man, a handsome man,
A man that seeks to be,
The one that you’ve been looking for,
But I hope that it’s me.

He doesn’t know you, can’t see you,
Hasn’t heard you for a while.
But he still tries to, still wants to,
His weird mind is vile.

He’s out of your sight, out of your mind,
Into a night, for no-one to find.

He thought that he was strong,
He would forget, but he was wrong.

He locked his heart hand knew that he,
Had thrown away the key,
Bad as it might be.

 
The city pat him on the back,
To make him aware of the lack,
Of eyes, of hair, of pretty smile,
And after an agonizing while,
He was back where he was before,
To track the lady he adores."


Dit gedicht bestaat eigenlijk uit meerdere kleine stukjes, waarin ik het ook opgedeeld heb. Zeker een paar pareltjes hier.

Dan doe ik er nog een omdat ik me niet lekker voel.

Retribution

"Feel the warmth of the sun on your face, boy!
You are close to better days, boy!
The city is clean,
The people aren’t mean.
The morning has come after a long night,
And with a bright day in mind,
You walk into its light,
And see!
You became the man you always wanted to be!
Unshackled, released and finally free.

No, something went wrong,
There’s a false note in the song.
It shatters the harmony,
The high pitched key,
The note named ‘free’.

You might want to run,
But you will stumble.
Mind will break,
And body crumble.
To your disdain,
Only dust will remain.

Stop it!
You idiot
It's over, a long time now.
And you should know.
There is no going back,
To go back on track.

Your heart has been broken and remade,
So let those stupid idea's fade!
Just give it up!
Everyone said you should stop.
You get it?
Then get out of the pit!

Don't tremble when she's near,
Like you have something to fear.
Wasn't it clear a million times?
When you wrote those other rhymes?
Mistakes are made to learn,
Not to forget and turn,
To try and do them again,
You weak excuse for a man!
Sit up straight,
It's not too late.
Harden your mind and heart and soul,
Take back the dignity she stole."

Helaas heb ik zo veel trieste gedichten, maar het wordt beter, ik beloof het! Ik ga alleen in chronologische volgorde door de gedichten, daarom begint het zo droef.


Nog even over gister, ik was zo van slag omdat ik bang was dat ze boos op me was. Daar ben ik bang voor. Dat ik iets verkeerd heb gedaan zonder het zo te bedoelen.


Excuses, ik ga weg.

Wacht eens even...

Ok, ik ben niet snel overweldigt maar dit zinnetje:

"It's all false love and affection. You don't want me, you just like the attention."

Heeft mij zojuist keihard geraakt. En niet figuurlijk, letterlijk. In mijn ballen. Wat een rotzin. Ik voel me teruggepakt in mij eigen wereld. Ik ben bang. Heel bang. Ik ben nergens veilig. Waar gaat dit over? Het eerste meisje die ik met mijn gedichten heb verleid. Dat is hoe ik het zie. Nu hoefde zij verder niets. No problemo. Ze volgt me op twitter, de plek waar ik 150% mezelf ben en nu twitterde ze dát regeltje.

Ik voel me slecht. Als een harteloze charlatan, als een goddeloze vuile man, alsof ik nooit meer iets goed doen kan! Ik weet geeneens zeker of het over mij gaat, maar het is zo'n precies gerichte aanval! Nog nooit ben ik zo van slag geraakt door een tweet. Door een zin die rijmt. Ik ben zo overweldigt dat ik niet weet wat ik moet zeggen. Vervloekte taal!

Anyway, gedichten!

Sharing without Caring

"I would crush, kill, maim and destroy,
If it gave me any joy.
Life sometimes is a piece of shit,
I’d just have to make the best of it.

But I was glad,
When you asked me if I were mad.
Of course I am not,
That doesn’t happen a lot.

Why do you still bring me sadness?
I could resort to madness,
Because of all the grief,
Without any good relief.

But that won’t happen to me,
I will never, ever be,
Pushed towards despair,
I’ll be just and fair.

Every time I think I’m done,
And believe the love is gone,
You creep back in my head,
And turn it back on.

I thought I had locked that door,
But it’s not possible anymore.
But I will try,
I’ll get by.

It did make me worry,
When you said sorry.
‘Cause I already told,
It’s not your fault.

This nonsense of mine won’t do any good,
Yet it lifts me to a better mood.
If this is love,
The gift from above,
Then I should pass this crap through,
But not even to you.

When the war is finally won,
And the love is finally gone.
Then I’ll be a wise, experienced man,
Until it starts all over again."

Eentje uit mijn heartbroken tijdje. Wel een nette al zeg ik het zelf.

Helaas kan ik me nog niet concentreren en laat ik nu maar zien wat ik zondagavond al in elkaar heb geknutseld. Ik werd midden in de nacht wakker en ging als een malle dichten. Om te verwerken wat me dwars zat. Hoor je dat, danseresje? Gelijk die nacht al! Ik ben geen harteloze, ach, laat ook maar.

"Oh Sandra

Het is dat ik nu eindelijk weer voor je sta,

Dat ik niet meer weet of ik nou blijf of ga.

Want ik heb voorgenomen dat ik deze keer,

Alle domme streken van mijn hartje weer.

Maar Sandra,

Het is dat ik eindelijk weer voor je sta,

En doe ik alle stakkers uit de fillems na.

Ik dacht dat het goed was maar toch wil ik meer,

En door die stomme hartstocht doet mijn hartje zeer.

Oh Sandra,

Ik ben een arme zielige verschoppeling,

Vandaar dat ik dus voor het dichten ging.

Maar Sandra, oh Sandra, ja Sandra

Ik had mijn tong moeten binden met touw,

Dan was mij veel bespaard en ook voor jou.

Oh Sandra,

Aan jou laat ik de woorden en de zinnen na,

Het is dat ik dan eindelijk weer voor je sta.

Vergeef deze dichter en zijn prille droom,

Vergeef deze jongen, hij is maar gewoon.

Maar Sandra,

Ik loop je donk're haren nu zo achterna,

Kon ik je maar vangen met een camera.

Maar Sandra, oh Sandra, ja Sandra

Steelt mijn blik

Maakt me gek

Maakt me af

Schiet me lek

Zoent me plat

Op de bek

Laat me blauwe plekken na

Ik kan zien

wat je zegt

Mijn excuus

Het is slecht

Oh Sandra,

Aan jou laat ik de woorden en de zinnen na."

Het was midden in de nacht, oké? Hoewel ik dit gedicht eerst mooi kloppend wou maken is het nu meer "gebaseerd op een waargebeurd verhaal". De mensen zijn mooier, het drama is groter en er zijn wat dingen bij verzonnen. Als ik een droevig gedicht maak, moet je niet denken dat ik droevig ben, absoluut niet. Ik, ik, ik moet gewoon me kop houden nu.

Misschien ben ik wel boos?

Ondood

Wat is dit toch een mooie tijd. Natuurlijk ga ik daarbij verantwoordelijkheden uit de weg, meh.

Hier wat gedichten.

Heart and Mind

"Eyes that sparkle like the moon on the sea,
A smile more radiant than the sun will ever be,
A grace unparalleled by the swans on the lake,
A dream from which I cannot awake.

I don’t know if it will heal,
If I tell you how I feel.
I shouldn’t bother,
But the feeling comes like waves, one after another.

Bursts of emotions and pressure and heat,
Such power I cannot defeat.
I freeze and stare,
At your face and your hair.

I could lift you up towards the stars,
Past the moon right to mars,
If I had the chance to show,
But you don’t really want to know.

Beautiful as your face might be,
It didn’t take long for me to see,
That I shouldn’t bother to try,
‘Cause you like that other guy.

It’s ok, there’s no-one to blame,
In this silly love game.
We just each go our own way,
And move on to the next day.

I don’t know if it goes well,
If we stay friends, I can’t tell.
I might sometimes long for your touch,
But we don’t meet each other that much.

When we do, you add the fuel,
To my burning heart so cruel,
And it will lose his greatest duel.

As it won’t take long,
Since my mind is way too strong.

Yet it’s hé who can’t forget,
Every breathtaking moment we met."

Ik vind deze leuk. Hier probeerde ik de strijd tussen het hart en het verstand te maken en volgens mij is dat nog best gelukt. Me gusta.

The Prince's Lament

"

I’m so madly in love with her,
She knows, and likes me too.
We were meant to be together,
But this girl is something new.

She has hair that mocks the finest silk
And lips like roses, red.
But we can’t be together,
I’ll have to wait instead.

There’s always someone evil,
Messing up our lovely tale.
There’s a mountain in the distance,
Casting a shadow in our vale.

It’s a man with a grudge
Or a jealous necromancer
They plan their diabolic schemes
While she wants to be a dancer.

Why does she always get in trouble,
When she should think twice?
Before she gets into trouble
And we have to pay the price.

Why won’t she just stay safe,
So when we meet that merry day
No witch will cast a spell on her
Or a dragon takes her away.

All we do is act pretty,
Be brave and well spoken.
No one asks us if we need help
While our hearts are broken.

Our horses are so tired,
Our comical friend is fed up.
Our father disappointed,
Will this mad tale ever stop.
But for her I’ll climb the mountain
To the very top
Girls, we're such a bloody mess,
We're in love with a Disney princess!"

Ja, ik ben een Disneykid. Opgegroeid met al die prachtige films met liedjes die ik nog makkelijk mee kan neuriën. Vol vierkant-gekaakde mannen, wonderschone vrouwen, comische hulpjes en magische figuren. Sprookjes met liefde en zorg, al is dat er al lang uit bij Disney.

Spreek jullie later wel.

Still Alive

Welkom trouwe volger(s), Sulicius is teruggekeerd!


Vandaag dacht ik weer een beetje na over wat ik nou eigenlijk wil, qua vriendin dan. Sinds zaterdag ben ik erachter gekomen dat ik meer in mijn mars heb dan ik dacht. Dat ik dingen kan doen die ik tot nog toe als onmogelijk had gezien. En dat met mijn gedichten. Ik zal dus doorzetten!

Hier nog twee gedichtjes, oude, uit mijn gebroken hart periode.

The Blame

"Do you not know what you've done?

Where my heart has gone?

Why did you not see,

That my love isn't free?

Not a girl like you,

Beautifull, charming and kind too.

I don't play an understanding man,

Just to see what hé can!

I'm not blind,

You stole my heart and mind,

While laughing, standing or sitting in a chair,

Even when you're gone you're still there.

I can't let you go, how hard I try

I don't want to say this feeling goodbye

Or do I? I can't tell,

But 'till then, I hope you're well.

Can I ask you to get rid of him?

I can't wish for it, it might be a sin.

I won't wish you much luck,

Or you might get stuck,

With the guy I don't know,

That would really blow,

My hopes out of the window.

I guess I'll have to wait and see, If you might ever come to me,

Probably not, that's what I fear,

But I'll be waiting,

And I'll be here..."

Deze vind ik wel mooi, ik zit hiet nog niet helemaal in het rijmschema, maar ik kom er al in de buurt. Wat je misschien opvalt is dat ik in het begin veel in het Engels dicht. Dit komt omdat ik engels een mooiere taal vind. Ik ben nu alleen overgestapt omdat ik een minder goede woordenschat heb in het Engels.

Damage

"Baby I’m scared!
Not like you cared.
Release me or please me,
Little girl, how can you still be,
So cruel doing nothing, and that is the key.

Of driving me insane,
And waiting in vain.
Why am I still here?
While I could be out there!

Outside where there are more like you,
Charming, beautiful and kind too.
But I’m so afraid,
That it is too late.

You’re still in control of my little heart,
So I don’t know how to start,
With a new girl so sweet,
When I still believe it’s you I need.

I’ve trapped my own soul,
While my heart isn’t whole.
‘Cause every look at you I take,
I lose my breathe, my head overheats and bones shake.

I’ve dreamt of your eyes again last night,
You even ignored my there, it ain’t right!
I just can’t make up my mind,
To find, that it can’t be rewind.

The moment I was so glad,
Before I went mad.
When I thought it was possible,
Before it wasn’t passable.

I told you how I felt,
Not how much damage you dealt.
To this poor boy,
Who then lost his joy.

Little flame, so warm and frail,
I guess I’m afraid to fail.
I don’t want to feel this again,
The poor boy, has to become a man."

Tja, zelfs ik wordt hier een beetje droef van...

"Ik ben zo gelukkig

Zo gezond en jong

Ik ben zo gelukkig

Mijn hart ligt op mijn tong

Ik ben zo gelukkig

Want ik ben zo ver heen

Tussen al mijn vrienden

Voel ik me nooit alleen."

Beter? Dat dacht ik. Dit is een ABAB-ACDC gedichtje, verklaart zichzelf wel.

It's alive!

I LIVE!

Eindelijk is het zo ver, ik, Bram, ook wel bekend als Sulicius, heb een blog!

Ik heb al langer nagedacht over het nemen van een blog. Dit doe ik niet zomaar. Nee, eerder had ik het plan om een blog bij te houden als een soort dagboek, maar als ik dat nu doe zal Darwin mij dat nooit vergeven. Darwin is mijn groene dagboek, hij praat weinig terug.

Waarvoor schrijf ik dan? Nou, mij werd aangeraden om mijn gedichten te bloggen door de eeuwig charmante Irene Geijselaars. Ik vond dat wel een goed idee. Ik dicht namelijk al een jaar en dan tel ik Sinterklaasgedichten niet mee. Dat kwam door een gebroken hart. Heel triest ik weet het, maar deze dichter is beter in zichzelf gek maken met een meisje dan met woorden rijmen. Ze was beeldschoon, maar overduidelijk niet geïnteresseerd in mij. Toen kwam een andere charmante dame met het idee om deze hartstochtelijke energie om te zetten in gedichten.

Without further adue:

"Her Eyes

Let the wind stop blowing,
The traffic stop going,
Silence the waves crashing down on the shore,
My love is no more.

Restless is my sleep,
This crush was way too deep.
There was no love to begin with, and none to end.
My head knew, my heart refused, now it has to be mend.

I never could have won,
Still tried to go on.
I was madly in love, and so wouldn’t see,
The wretched truth right in front of me.

No grief, no wail, no tear will be wasted,
Moving on is what I should do instead.
Yet still, her eyes haunt my head.

Will I escape this terrible fate?

Is it worth trying, or is it too late?

Now please listen to me,
This wasn’t what it seemed to be.
You had no fault in this mistake,
I just needed you to really awake.

I first stood cornered, with my back to the wall,
Now it seems there hasn’t been any at all.
The pieces of it, is what I now seek,
I try to hold on, but they are too weak.

Rocks of illusions, concrete of love,
Isn’t there anything with mercy above?
I guess he knew, what I have to do,
Close this chapter, and let go of you."

 *snotter*

Ik kende hem op een gegeven moment uit mijn hoofd. Deze gaat natuurlijk over domme hartstocht en liefde van één kant. Maak je niet druk, ik ben er nu overheen, daar hielpen de gedichten bij. Ze is nog steeds één van de mooiste meisjes die ik ooit heb gezien. Ooit zal ik haar alle gedichten die over haar gaan geven. Niet als een wanhopige actie, maar als een dankjewel. Zonder haar zou ik nooit dichter zijn geworden.

Even over dichter zijn: ik noem mezelf dichter. Ik ben een amateurdichter. Ik doe maar wat met rijmende woorden. Deze blog is om mijn gedichten wat meer houvast te geven in de virtuele wereld dan op twitter. Het plan is om elke dag één van mij gedichten te delen, maar ik denk dat ik even een sprintje neem en er nog eentje deel.

"Vuurtje

Verliefdheid brandt en schroeit,

Het arme hart raakt vermoeid.

Kon ik het vuurtje maar doven en niet meer geloven,

Dat er daarboven, iemand ons gunstig gestemd is.

Beneden wordt het bepaald, of de liefde nog daalt,

Maar hij geniet van mijn vlammend verdriet,

Schelden doe ik niet,

Want zoals je ziet,

Weten we allebei dat niet hij,

Maar ik mij dit aandoe,

Al drijft zij mij naar wanhoop toe

Ik kan nu haar ook niet verwijten,

Dat het haar moet spijten

Het ligt aan mij hart, rokend en zwart

ook nu nog verward

Hij smeult met de kracht,

Die je van een bosbrand verwacht

Dat slaat om zich heen, en brengt niet bedoeld gemeen, angst op de been

Maar gestart door uitdroging en zon, bron van het leven,

Om dan hitte te geven,

Die niet te verdragen is,

Na een poos gaat dat mis.

Dus vlammetje klein en warm,

Ik ben ook klein en arm,

Ik zal je niet stoken met takken of poken,

Maar je gang laten gaan

Blijf je dan nog aan?

Dan kijk ik wat ik daarmee moet,

Of ik het nog doven moet.

Maar vlammetje klein en zacht,

Wat ik eigenlijk verwacht,

Is een duistere zaak,

Dat ik de controle over je lichtje kwijt raak!

Wie zich nu niet vermant raakt dan ernstig verbrand,

Door leed en door pijn,

En ik ben bang, een van hen te zijn.

Dus vlammetje klein in het bos

Laat me toch alsjeblieft los!"

Er is geen betere vergelijking met de liefde dan vuur.

Vond je deze eerste blogpost leuk? Reageer dan hieronder of op twitter! Het zou mij een ontzettend plezier doen als je in je reactie in cijfer wil geven voor het gedicht in de post, typ de titel van het gedicht, een rating van 1 tot 10 en mogelijk op twitter een hashtag #SuliciusOriginal. 

I rest my case.