Week van de Held #5: Quentin Tarantino

TEEEUUW NEEEEEUUUWW (Denk aan Stiglitz)

QUENTIN TARANTINO

Dames en heren, hier een man die ontzettend goede films maakt. Op een dag, niet zo lang geleden, nam ik mijn lieve vriendinnetje mee naar een film. Ze had de film voorgesteld, een soort om de beurt naar een meisjes/jongensfilm gaan. We gingen naar Inglorious Bastards. Ik had nog nooit een hele film van Quentin Tarantino gezien, ik kende hem vaag bij naam, en toen kwam die film.

Terwijl mijn nu ex-vriendin vaker dan niet met haar handen voor haar gezicht zat, heb ik nog nooit zo genoten van een film. De scènes waren vol spanning, prachtige dialogen, ironie en gebroken clichés. Dit had ik niet meteen door. De film was bruut, zag ik, de acteurs praatten ook duits/frans/engels wanneer het zo zou zijn. Geen slappe engelse prietpraat door welke buitenlander dan ook.
Ik heb een poster op de muur naast mijn bed van The Bastards. Kijk die film, als je dat nog niet gedaan hebt.

Daarna ben ik Pulp Fiction gaan kijken, Reservoir Dogs, Death Proof en From Dusk Till Dawn. Eerlijk gezegd moet ik nog heel wat films van hem, maar ik kom er wel. De eerste twee zijn geweldig, Reservoir Dogs is misschien wat saaier, maar heeft wel ONTZETTEND mooie scenes en uitspraken.

Quentin is een held omdat hij niet films gestudeerd heeft, hij keek films, zo zegt hij dat zelf. Hij is nogal een arrogante klootzak, en voelt zich te goed voor de rest van de wereld. Tja, ergens mag ik dat wel, zo lang hij maar gave films maakt.

Hij heeft mij denk ik de cinefiel gemaakt die ik nu ben, dankje Quentin, dankje.

Nog een gedichtje toe. (op het liedje Shop Vac van Jonathan Coulton, Hij loopt alleen als ik hem zing :P.)


Je loopt verzekerd lang en breed
Je weet hoe ellek merkje heet
Je tanden blik'ren en je schoenen staan je goed
Je kijkt lief en ook lelijk
Je armen dik en volle kuiten aan je been
Je straalt al ga je nergens heen
Het is te zien je bent gezond
Zelfs vanwaar ik zellef stond

Tanden knarsen, vuisten ballen
Je weet van niks, het zal je ook echt niet opvallen
Maar ik ben groen van jaloezie
Om wat jij bent, om wat jij kan
Waarom ik niet, waarom is het nou toch niet anders
Nu ben groen van jaloezie


Je hebt de noten in je hand
En een muzikaal verstand
Je kunt ze spelen en je zingt ze zelfs erbij
Je kent de dirigent maar de bands ook
De muziek is rode draad die door je loopt
Als jij je brood met noten koopt
Van waar ik aan je lippen hang
En stieken naar je kunst verlang

Tanden knarsen, vuisten ballen
Je weet van niks, het zal je ook echt niet opvallen
Maar ik ben groen van jaloezie
Om wat jij bent, om wat jij kan
Waarom ik niet, waarom is het nou toch niet anders
Nu ben groen van jaloezie

Je bent de slimste van de klas
Zoals zelfs Eistein nog niet was
Je hebt veel inzicht en je kunt ook elke taal
Je weet de tijd en de jaren
Je kent de cijfers en zelfs de naam die daarbij hoort
Als jij telkens weer het beste scoort
Zit ik van achter zuur alleen
En kijk ik door mijn blaadje heen

Tanden knarsen, vuisten ballen
Je weet van niks, het zal je ook echt niet opvallen
Maar ik ben groen van jaloezie
Om wat jij bent, om wat jij kan
Waarom ik niet, waarom is het nou toch niet anders
Nu ben groen van jaloezie

Je bent bent de maker van het feest
Je bent de Belle en het Beest
Mensen lachen en het komt alleen door jou
Je kunt vertellen en weet ook
Wanneer te zwijgen, je ruikt de sfeer van verre af
En maakt de sfeer al klinkt het maf
Terwijl ik bij de losers sta
Ga ik saaie gesprekken na

Tanden knarsen, vuisten ballen
Je weet van niks, het zal je ook echt niet opvallen
Maar ik ben groen van jaloezie
Om wat jij bent, om wat jij kan
Waarom ik niet, waarom is het nou toch niet anders
Nu ben groen van jaloezie

Ik wil het kunnen maar ik kan niet beter zijn
Kan niet beter zijn dan ik ben
Je bent niet beter dan de rest maar beter dan de meeste dan
Beter dan ik wezen kan

Tanden knarsen, vuisten ballen
Je weet van niks, het zal je ook echt niet opvallen
Dat ik alleen maar haat zie
Om wat jij bent, om wat jij kan
Waarom ik niet, waarom is het nou toch niet anders
Help me want ik haat deze jaloezie 

Week van de held #4: Jonathan Coulton

Tja, ik heb een tijd World of Warcraft gespeeld, daar ben ik niet trots op, maar ik schaam me er ook niet voor. Miljoenen mensen spelen het nog steeds, hebben er ontzettend veel lol aan en betalen graag de 13 euro per maand ervoor. I rest my case. Want daardoor vond ik dit filmpje, beter gezegd: dit liedje.

Jonathan Coulton

Ah, deze meneer hier, nu 41 jaar, was vroeger een programmeur. Gelukkig nu niet meer, nee, in 2006 begon Jonathan met A Thing a Week. Daarvoor had hij ook al een paar albums uitgebracht, maar hij zocht naar een uitdaging. Een jaar lang zou hij, in zijn eentje, elke week een liedje schrijven zodat hij aan het einde van het jaar 52 liedjes had. Deze waren allemaal gratis te downloaden, zo lang je ze maar niet zelf uitgaf. Top idee.
Waarom is hij een succes geworden? Omdat zijn liedjes niet over de meeste normale dingen gaan. Van het leven van een zeepaardje, tot een man die verliefd word op Bigfoot tot een gedumpt persoon die doet alsof hij het aan kan en een mailtje van een zombie collega, de liedjes hadden, tja, "geek" teksten.

Oh, en daar ben ik wel zo dol op. Voor het geval je het nog niet door hebt, ik ben nog best een geek. Jonathan heeft zelfs een keer voor een wetenschapsblad over elk van de artikelen een liedje geschreven, "Our bodies, Ourselves, Our Cybernetic Arms"  over DNA, in vitro vertilisatie, pillen van de toekomst, protheses en robothulpjes voor in huis. Lachen, gieren brullen en genieten.

Deze man laat mij van muziek genieten, terwijl ik eigenlijk geen muzieksmens ben. Voorbeeld van een van zijn nieuwste liedjes.

Oh, ik zou jullie wel weken lang kunnen belagen met de liedjes van deze man, ik vind het echt prachtig.

Hier nog een gedichtje van yours truly, Sulicius.

Ik zie je kijken en je kijkt mij ook aan
Ik voel het koken en ik moet er voor gaan
Je bent zo godsgruwelijk knap,
Je bent een kunstenaars grap
Oh, kan ik dit aan?

Ik zie je kijken, maar mijn ogen doen zeer
Ik zie hakken, benen, billen en meer
Je bent zo'n prachtige vrouw
Ik wil iets leuks doen met jou
Oh, lukt het dit keer?

Ik zie je kijken, ik heb jou al gezien
Je bent engel en een duivel, misschien
Kom jij eens dichter bij mij
Ik leg een hand in je zij
Oh, kan ik jou zien?

Ik zie je nek nu, het juweel aan een koord
Die net mijn aandacht van je borsten verstoort
Je duwt me weg en je lacht
Je hebt me nu in je macht
Als het juweel aan je koord

Doe met me wat je wil
Doe met me wat je wil
Wees nou niet koud en kil
Doe met me wat je wil
Doe met me wat je wil
Ik hou mijn lust niet stil

Ik zie je kijken...

Ik merk vaak dat ik muziek die ik in mijn hoofd heb terwijl ik een gedicht maak de strofes bepaalt. Deze is een stiekeme verbetering van een stukje van Mike Boddé en Thomas van Luyn, zoek maar op "doe met me wat je wil". Gitaar en piano. Dit gedichtje is niet pervers, toch?

Week van de Held #3: Herman Finkers

Ik hier?

Herman Finkers

 

Eigenlijk hoort deze besnorde heer nog vóór onze Hans. Herman is een slimme vent, zijn stukjes zijn altijd bijzonder uitgedacht en klaargemaakt. Zijn grappen en grollen komen om de minuut, Herman is een man van woordgrappen.
Ik had een mp3 cd van mijn oom gekregen, jaren geleden. Daarop stond zo beetje alles wat hij ooit aan voorstelling had gedaan, in geluid dan. Wel 10 uur materiaal, gok ik. Ik heb dat ding versleten gespeeld, durf ik wel te zeggen. Om de een of andere rede kon ik vaker lachen om zijn voorstellingen, om zijn liedjes en grapjes. Maar helaas, ik ging qua humor al gauw naar Hans Teeuwen, niet naar Theo Maassen, die ik toch wel vaak gewoon naar het publiek hoor schreeuwen hoe dom de mensheid is. Herman bleef altijd beleefd, maar Herman werd moe van zijn stukjes.

Herman werd ziek, Herman schoor zijn snor eraf, en Herman was geen Herman meer.

R.I.P. Woordgrap Finkers...

Nog een gedichtje voor erbij?

It's an intensive slide
Rocking my earth and me
Shoving it all aside
To prove my theory
That explains this awkward dance
Of a mistake that I will make because of chance
I can see you fell in my trap

Could it be that I can see
The things you do without me knowing
Set it free and show to me
The light...
The reason that I want to be
The subject of my theory
Say that you're not blind to me

Even when darkness falls
My work is a misery
I dig and I push the walls
The walls then push back at me
I make an unnamed call,
Untill I find the one who stumbles in my hall.
I know for sure that I am not deaf.

Could it be that I can see
The things you do without me knowing
Set it free and show to me
The light...
The reason that I want to be
The subject of my theory
Say that you're not blind to me

Oh yes, you have come
You never saw what darkness does
Or so I thought, then all goes dumb and you never noticed who I was,
Caved in.  

Week van de held #2: hans Teeuwen

Jahaaa, jahaaaa, jahaaaaaaa

Hans Teeuwen

En wat ziet hij er zo goed uit he? Wat een rare, nare man is het ook. Hans Teeuwen was eigenlijk mijn stap na Herman Finkers met zijn woordgrapjes. Hans is een absurdist, Hans durft, Hans pakt aan, en Hans zingt.
Hans is iemand die mensen aan het lachen kan maken terwijl ze hem niet begrijpen door vieze en rare grappen te maken, maar ook mensen die hem wel begrijpen. Ach, ik zou niet willen doen alsof ik alles van hem begrijp maar toch. Hier Hans als de held die hij is, bijna serieus.

Hans is een cabaretier en zanger. Hans houd van Jazz. Hij begon zijn carrière samen met nog iemand uit Eindhoven, Roland Smeenk. Ze waren samen een geweldig duo, maar nu is het nog moeilijk om iets van dit paar terug te vinden. Roland was namelijk overleden in een auto ongeluk, iets wat Hans hard raakte. Je zou kunnen zeggen dan hij daarop misschien zo verknipt is, maar daarvoor was het repertoire van hen ook al grof en absurd, gemixt met prachtige stukjes muziek.

Hans is de man die mij een mooi gedicht heeft laten horen, een gedicht over liefde. Dit vond ik zo mooi, de toon van verdriet, geluk en besef gevlochten door de spreekwoordelijke symfonie. Mijn eerste gedichten leken ook erg op zijn stijl, maar ondertussen zijn mijn meeste gedichten wat lichter.

Hier het meesterwerkje van Hans.

"De Liefde,

Verleid me, verstik me
pak m'n vrijheid af
bemin me, beperk me
ga je gang, ik ben laf

Je wilt samensmelten
- een onnozel idee -
maar ik ben romantisch
ik ga d’r in mee...

Kneed me en knecht me
wees lief en gemeen
gun me de plek
van het blok aan je been

Als jij mijn vrouw bent
ben ik je man
dan vechten we samen
voor dat wat niet kan

We doen nóg meer water bij onze wijn
totdat er alléén nog maar water zal zijn
helder maar smaakloos, geen kleur meer, geen gloed
zo leven we samen de dood tegemoet

Weg met de eenzaamheid, leve de sleur
jaloezie, irritatie, gesprekken, gezeur
de liefde geeft hoop, de liefde heeft zin
de liefde is een valstrik, maar ik trap er zo graag in

Steeds dezelfde fouten
steeds dezelfde pijn
bijna net zo gruwelijk
als helemaal alleen te zijn

Misschien is het deze keer anders
misschien is het deze keer waar
is alle wijsheid van de wereld maar een fout
ik wil het graag geloven, want ik houd zoveel van haar

Het spel is weer begonnen
ik zit er midden in
verslaafd als een verslaafde
verzetten heeft geen zin

Ik kan alleen verliezen
mijn hart en mijn verstand
de liefde laat pas los
als ze is opgebrand

Dan ben je weer jezelf
alleen en onbemind
maar volwassen en verstandig
totdat het weer begint"

 Hans Teeuwen gelooft ook dat humor heel veel goed kan maken, als je de tijd hebt om dat filmpje te kijken, zul je zien dat hij zeker is van de kracht van humor. Een grapje lost spanning op. Een grapje maakt de situatie weer een situatie. Ik merk dat ik net als hem, de humor vaak als een soort schild gebruik, ik doe bijna niets anders dan grapjes maken. Wat is er nou mooier dan iemand aan het lachen maken?

Hier wat engs door mij.

Week van de held #1: Bas Haring

Beste Darwin,

Ik heb dit idee al een hele poos gehad, een Week van de Held. Zeven figuren die mij hebben gemaakt wie ik ben, buiten familie en vrienden dan. Deze hebben natuurlijk een grote impact op mijn leven gehad, maar jullie zijn niet geïnteresseerd in dikke gingers en dergelijk.
Vandaar:

Bas Haring

Maak je niet druk, deze dromerige cassanova is geen poeet, hij is een filosoof! Ook geeft hij les als hoogleraar op de Universiteit Utrecht. Programma's gepresenteerd, boeken uitgegeven, Bas is een drukke jongen.
Hij is bij mij bekend geworden door zijn eerste boek, "Kaas en de Evolutietheorie". Deze las ik toen ik nog jong was, misschien net 10? Ik weet nog goed dat ik gelovig was in groep 5, ik had geen probleem met de betekenis achter de bijbelverhaaltjes te vinden en was daar erg trots op.
Maar ik veranderde. Zo ergens rond dat ik dit prachtige, simpele boekje las verlostte ik mezelf van het sprookje wat ik het geloof noem. Het boekje gaat over de evolutietheorie, wat niet een theorie is, maar een bouwsteen van logica, begrip en orde in ons universum. Prachtig toch, Charles? Hij legt het op een kinderlijke manier uit, en ik heb twee jaar geleden alsnog het boek gekocht. Ik wil hem aan mensen kunnen geven.
Ik raad je ook aan om het te lezen, zelfs jij, Charles! Hij legt het zo mooi en simpel uit omdat evolutie ook mooi en simpel is. Zie het zo: iets wat beter is in bestaan dan iets anders, zal ook beter bestaan dan dat andere. Dat is wel heel kort door de bocht, maar het boekje is dun en vermakelijk genoeg om in één ruk uit te lezen.

Hij heeft ook programma's gemaakt, "Stof" en "Haring". Maar helaas was ik nog jong en heb ik hier weinig van gekeken. Nu heb ik spijt, en kan ik nergens een download vinden. Dit zijn mijn roots, bij Bas liggen de wortels van Zeno en Sulicius, mijn innerlijke wetenschapper en kunstenaar.

Dankje, Bas.

Hemel en Aarde

Beste Darwin,

Ik ben druk bezig met tekenen, dichten en films. Gisteren heb ik Anchorman gekeken. Een prachtig lompe komedie die mij te vaak aan het lachen maakte. Kijken dus. Alhoewel je niet zoals mij op de verhaallijn moet letten, want daar draait het niet om. De bloedmooie vrouw is nou eenmaal aangetrokken door idioten die haar niet verdienen. Vooral nadat ze duidelijk laat merken dat ze niet in hem geïnteresseerd is, en daarna zegt: "he is so cute". Laat dan maar, ik geniet wel van de flauwe grappen.
Ik kom nu net terug van Immortals. Een 3D actiefilm over wat Griekse mythologie verbasterd in een vorm waar geen klassieker tegen op kan. Qua actiescenes dan. Ik verwachtte iets zoals "300", een bloederig spektakel opgediend als een oud verhaal. 300 was voor mij geweldig, afgezien van de saaiere scènes, het politieke spel en wat niet al, was het puur genieten. Veel slowmotion, kazige one-liners en genoeg bloed en six-packs om menig man en vrouw door te doen draaien. De film deed ook niet alsof het meer was dan het was. Het ging over dat ze nooit vergeten zouden worden, en dat is waar. Ik heb zelf als jonge jongen het verhaal gehoord over de 300 spartanen die de slag van Thermoplai vochten tegen ontelbare tegenstanders, een prachtig verhaal. "Immortals"? Not so much. Dat hij Theseus heette veroorzaakte alleen maar verwarring bij mij, en de stijl en vormgeving was erg moeilijk om aan te wennen, vaak erg modern en onlogisch. Vooral de rubberen harnassen. Ze deden geeneens moeite om die dingen er stevig uit te laten zien. Wanneer Theseus zijn pantser af doet, zie je duidelijk hoe het zilver gespoten werkje nog even nadeint. Fuck dat, fuck die keuze. En fuck de goden die ze gecast hadden bij een modellen bureau, compleet met de mode uit parijs. Lelijke helmen en troep. Gadverdamme. Ze kozen er ook voor om maar 6 goden te doen, Zeus, Athena, Poseidon, Hermes, Helios en, eh, Ares? Nee, niemand is daar in geïnteresseerd. Ook niet waarom Zeus de vader is van Athena en hoe hij er maar 10 jaar ouder uit ziet. Ook vind Zeus het nodig om Helios te vermoorden zodra hij Theseus helpt. Zeus had namelijk gezegd dat dat niet mocht. Oh, ja, natuurlijk is het dan logisch dat hij gewoon Helios in een stuk steen verbrijzeld. Nee, niemand heeft er een probleem mee dat Athena ook hielp maar niet gedood werd. No problemo, asshole.
De actiescenes waren bruut. Dankje, maar zonde van het geld.

Light creeps up the rooftops, light creeps in my eyes
Woke an hour early, woken by dark skies
Kept my thoughts blinded, but I saw clear by noon
After that the day got longer, the day seemed without end
But the dark came rather quickly, the dark came with my friend
At night I was reminded, I hope you get well soon

You're the best friend

Lieve Darwin,

De mensen zij zo lief, zo hopeloos positief, nieuwe dingen uitproberen, uitdagingen aangaan, helpen en steunen, ze doen alles om een goed mens te zijn. Van een afstand is het schattig, maar van dichtbij merk ik dat ik dat ik me telkens voorneem meer zoals de gentleman te zijn, de altruïst te zijn, de vriend van de mensheid.
Vaak heb ik geen zin in het slappe gedoe, en probeer de hele situatie te verbasteren met een onzinnige houding. Zodra de mensen dat horen duurt het meestal een tijdje voor ze door hebben wat voorn spel ik speel. Het heet een cynische klootzak zijn, en dat bevalt me soms best.
Af en toe neig ik ernaar om een stereotyp te zijn. Waarom? Nou, beste Charles, dan weten mensen wat ze met je aan moeten. Dan zijn je keuzes makkelijker en je pad een felverlichte snelweg naar een zeker leven. Dat klinkt goed, niet?

Flogging Molly was een goede scheut inspiratie.

IN THE PUB I BELONG

I have stayed so long
In the pub I belong
While you have been away
But the beer is cold
There's a tale untold
So for now, I guess I'll stay

I've seen big men fall
I have seen it all
By the power of a drink
This pub is enough
For a life without love
Empty bottles cover the sink

You were all I had
Then I thought the bad
Aching feelings in my guts
But it's time I learn
That you will return
I drink and snack from a bowl of nuts

First my glass was full,
And the pub was dull.
So I emptied all I could.
Now it's late and fine
To drink the wine
Even though I'm not sure I should

I have tasted the sweet
Of a whiskey I don't need
'cause I saved a drink for you
But you're still not here,
Your drinks warmed, my dear
So I drank all of you drinks too

Drunken Lullabies

Beste Darwin,

Ik ben gister naar Flogging Molly geweest, echt geweldig!

I think I found it

Lieve Darwin,

Zo, dat is achter de rug. Tentamens zijn klaar, nu morgen nog een presentatie van het project waar we het hele kwartiel aan gewerkt hebben en dan is er een einde, al dan niet voor een weekend.
Morgenochtend vroeg, als eerste, zal ik enkele groepjes en een tutor of drie proberen te vermaken en te boeien met het verhaal over biomaterialen voor de luchtpijp. Kijken of ik mijn tong niet tussen mijn tanden klem.
Als ik eerlijk ben, ben ik niet zo'n vlotte spreker. Vaak raak ik mijn stroom van woorden kwijt, druk mijn bedoelingen uit met slecht gemixte spreekwoorden en struikel ik over mijn eigen lippen. Zo met al dat typen lukt het me meestal beter, dan heb ik de tijd om mijn woorden te overwegen, bij te schaven en kunstzinnig te draperen over de lengte van de zin.
Eerlijk, als ik één wens had, dan zou complete controle over taal en spraak een van de opties zijn. Je bedoeling zo uit kunnen drukken dat het begrijpelijk is, duidelijk en krachtig, gevoelig en voorzichtig. Als ik mensen precies zou kunnen uitleggen wat er zich in mijn hoofd afspeelde, beelden beschrijven, geluiden vertonen en teksten laten horen die de omzet van gedachte naar spraak normaal niet doorstaan.

Er zijn mensen die het bijna kunnen, en daar heb ik ontzettend veel bewondering voor. Mensen die kunnen zeggen waar het op staat, terwijl ze elk woord steunen met heel hun hart. Ik sjoemel nog wel eens met mijn redeneringen, te vlug willen spreken, te snel een punt proberen te maken haalt dan mijn hele verhaal onderuit. Te veel nadenken over wat je wil zeggen heeft ook geen zin, dan zul je klinken alsof je een boek voorleest, te weinig maakt het plat en dimensieloos. Het is vaak zo lastig om mooi te praten. Ach ja, ik blijf oefenen, een scherpe tong heeft slijpstenen nodig.

Hier wat ik afgelopen dinsdag heb gemaakt, ik heb geen idee wat het is, maar ik vond het wel leuk. Beetje stoeien met photoshop.

Getting in the hang of this

De terreur van tentament  test mij tragisch, telkens weer.
Toch tel ik punten, tergend, toets mezelf en ga tekeer.
Laat mij lachend liggen, luisteren naar leuke liederen
Liever nog lekker luieren, lekker laveloos kliederen
Maar manisch merk ik dat mogelijk mijn magere vermogen
Minder maakt dan mij lief is, mijn brein is monsterlijk bedrogen.

Vergeef me, Darwin.

Studie Ontwijkend Gedrag, like a boss.

GERONIMOOOooooooo...

Beste Zeno,

Ik ben nu al een tijd lang niet de homo universalis die ik zou willen zijn. Ik ben niet in balans. Wat wil ik dan zijn? Gezond, kunstzinnig, wijs, grappig en sterk. Bij een gezonde geest hoort een gezond lichaam, maar ik zit al een tijdje zonder beide. Dat gaat veranderen.
Beste Zeno, klaar voor goede voornemens?

Elke maandagavond zal ik een film kijken die ik nog niet heb gezien, een oude of nieuwe, maakt niet uit, net zo lang tot ik alle klassiekers en bekende iconen van het witte doek heb gehad.
Elke dinsdag zal ik een gedicht maken, of in ieder geval, ik zal er elke dinsdag eentje publiceren.
Elke woensdag zal ik mijn best doen om een verhaal te lezen, of luisteren. Ik weet het, luisteren oefent de kunst van het lezen niet en werkt heel anders, maar het is gewoon makkelijker. Deal with it.
Elke donderdag zal ik iets kunstzinnigs uploaden, een mooie schets, tekening of werkje via mij technologisch bevooroordeelde tablet.
Elke vrijdag doe ik lekker niets, of haal ik één van de vorige dingen in, shit happens.
Zaterdag heb ik geen tijd, werken, uitgaan, socializen.
Dan blijft zondag over om mijn lichaam eens te verwennen. Na een uitbrakontbijt zal ik tijdens het luisteren van nieuwe muziek eens goed in de weer gaan met mijn gewichten en dergelijk.

Dat klinkt als een plan. Morgen een gedicht? Laten we het maar proberen.

Dit is Nurgle, God van de wanhoop, ziekte en angst. Hij is voor de rest een goedaardige papzak.