Daar valt wel aan te wennen
Maar vanavond hoeft het niet perfect te zijn
Nee vanavond belooft te gek te zijn
Ik ben dan niet de ware
Maar ik moet dit verklaren
Er is iets en het is tussen jou en mij
Er is iets we zien het allebei
Laten we doen alsof het goed is vanacht
Laten we lachen om het domme vanacht
Ik wil alleen nog maar met jou zijn vanacht
Ik wil alleen nog maar van jou zijn vanacht"
Ik ben dan niet de ware
Maar dit kan niet bedaren
En ik merk en ik voel en jij voelt het ook
Er is vuur en een vonk bij deze rook
Maar dat zoog. Mijn god, er rijmt niets nuttigs op ook en al helemaal niet op mij of ik. Jakkes. Maar het is klaar. Ik heb hier veel te lang over gedaan.
Het probleem was om het gevoel over te brengen. Het gedicht gaat over iemand die iets voelt, maar het niet kan plaatsen. Er is iets, iets groots. Misschien is het niet het juiste moment, misschien is het niet de juiste persoon, maar er is iets en het is er nu. Dus waarom niet nu daarvan genieten, nu plezier hebben van de avond, de nacht?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten