Gezwellig

Lieve Darwin,

Dingen veranderen, dagen groeien uit tot weken, grapjes slinken tot nerveuze opmerkingen en problemen groeien uit tot situaties. Hier in mijn bij elkaar geschraapte leventje heb ik mijn goede en slechte momenten. Ik wil leren, ik moet leren, ik wil begrijpen en moet begrijpen, maar wat ik wil en moet zijn niet hetzelfde.

Ik zou graag een internetpersonage willen worden. Sulicius wil een internetpersonage worden. Iemand met interessante stukken. Gedichtjes, originele kunst, grappige tekstjes en links naar dingen die ik mooi, interessant of grappig vind. Daarbij probeer ik een merknaam voor mezelf te maken. Ik probeer thema te houden. Sulicius is Sulicius. Oranje, lichtblauw, nuchter en dromerig, dingen die men meteen aan mij zouden moeten laten denken. Ik zit op veel sites, en probeer elke zo aan te passen dat mijn thema er in voorkomt. Google Sulicius. Doe het maar. Ok, Charles, je zult dan geen computer tot je beschikking hebben, maar daar gaat het niet om. Steam, Reddit, Twitter, Tumblr, Origin, e-mail, IMDB, Livestream, overal ben ik Sulicius. Wat is er nou fijner dan een naam gekozen te hebben die origineel is? Een naam die niemand anders heeft? Zo ben ik uniek, de enige, de echte. Het geeft een gevoel van waarde, al dan niet onverdiend.

Maar Sulicius is een ontwijking. Sulicius is mijn vluchtgedrag naar een wereld die niet bestaat, en dus zal hij niet zo veel voor mogen komen als ik hoopte. Ik heb een tijdje de theorie gehad dat ik uit 4 delen bestond: het lichaam, de aarde van mijn bestaan, Sulicius, het water, de brenger van leven, Zeno, de lucht, denker en onderzoeker en Bram, het vuur, de emoties in mijn geheel. Zo was mijn lichaam de bouwsteen van dit alles, eeuwig en eerste van allen. Zonder mijn lichaam is er niets. Sulicius is de kunstenaar, de poeet en de irrationele fantaseerder. Hij zorgt voor de dingen die niet nodig zijn voor het leven, maar wel nut hebben voor mijn leven. Zeno is de filosoof. Hij is het stoïcijnse deel, nuchter en redelijk. Hij is de werker en de gasgever. Bram is het meest mensachtige van dit allen. Bram wordt verliefd, Bram lacht en huilt. Bram is de brandende passie en het vernietigende vuur.

Dit is een leuk idee, maar ik moet nu Sulicius met rust laten. Hij is nu even niet belangrijk. Even niet dichten, tekenen en constant dingen zoeken zonder rede, werken nu.

"De eerste keer doe ik het, de tweede keer zal ik proberen,
De derde keer vraag ik om raad, want ik moet en zal het leren."


Oh, dit is mijn Tumblr, hij zal de engelse versie van dit blog worden, maar met iets  minder inhoud en meer youtube, reddit en verdere onzin.

Hou je taai Darwin.