Waarom er geen goddelijk moraal nodig is? Dat is eigenlijk vrij simpel. Mensen geloven in de mens. Zo is het altijd al geweest. Men weet dat de mens kwaad kan doen, maar ook goed. De mens weet dat er elke dag keuzes gemaakt worden. Een leugen die sneller werkt dan de waarheid. Iets niet delen omdat de maag gevuld moet worden. De woede komt op bij een ongelukkig incident. Het snel beoordelen van iemand op basis van uiterlijk en eerste kennismaking. Elk heeft een voordeel en een nadeel, en worden soms als goed, en soms als slecht beschouwd.
Er zijn vele gelovigen die beweren dat de regels van hoe men zich behoort te gedragen vastgelegd is. Ze hebben oeroude geschriften, mythen, verhalen over het bovenaardse, goed of slecht. Ze weten zeker dat hij die slecht leeft ook slecht zal ontmoeten. Er is een geweten, iets universeel dat bepaald dat mannen van vrouwen houden. Dat mensen gelukkig worden van familie en vrienden. Dat is hun geloof.
Mensen die deze manier van leven niet hebben zijn dan ook slechter. Ze leven niet volgens de juiste regels. Pas op, Darwin, niet elk geloof is even strict, niet elk geloof is hetzelfde en even spiritueel. Toch weten ze zeker dat ze goed zitten. Want waarom niet? Naar hun idee garandeert hun stijl van leven hen op een goed leven. Bij die stijl hoort goed zijn voor anderen, zorgen voor jezelf en familie. Er hoort bij begrip te hebben, mensen een tweede kans te geven en hen straffen die anderen pijn en verdriet doen. Ga maar na, in vrijwel elke overtuiging zit dit gewerkt.
Darwin, jij wordt toch ook gelukkig van liefde en vrienden? Heb je niet ook een hekel aan ruzie en haat? Dan zullen de gelovigen zeggen dat je bij hen moet komen. Deel hun liefde, deel hun vriendschap!
Maar je hebt het niet nodig. Darwin, het leven is vele malen simpeler dan het lijkt, al is het leven van een individu ondragelijk ingewikkeld. Al zonder een god, al zonder een universeel moraal, zelfs zonder regels en geschriften is pijn nog steeds onaangenaam. Als iemand jou zeer doet zul je hem dat kwalijk nemen. Hij zal hetzelfde bij jou doen. Iemand hij jou helpt wanneer je in de problemen zit, zul je geneigd zijn hetzelfde terug te doen. Je wil iemand vertrouwen. Je wil dat mensen met je praten en aardig voor je zijn, en zij verlangen dat ook terug.
Wat is hier onnatuurlijk aan? Dat het punt wat ik probeer te maken. Een soort die onderling verdeeld en vijandig is maakt een kleinere kans. Over het algemeen zijn soorten in groepen in het voordeel. Samenwerking bracht een stelletje cellen met simpele functies samen tot een ingewikkeldere cel. Deze ingewikkelde cellen hadden ook verschillende voordelen en nadelen, en klitten samen om hun zwakke kanten toe te vertrouwen aan de ander. De een kan de ander van voedingsstoffen voorzien wanneer hij die nodig heeft. Elkaar helpen, het is altijd al zo geweest. Langzaam groeide dat uit tot een organisme, organismes die we vandaag de dag kennen. Dat werkte met evolutie. Nou, Darwin, daar kun je mij ook nog wel wat over vertellen.
Waarom zou je dan aardig zijn? Waarom, beste Darwin, zouden we dan met mate genieten, oppassen en rekening houden met anderen?
Omdat je daar gelukkig van wordt. Charles, ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is dat je gelukkig bent. Het mooie aan de mens is nog wel dat hij gelukkig wordt van anderen en anderen van de mens zelf. Een wisselwerking van waardes en regels neemt plaats.
Alsnog zijn er dieven, moordenaars en verkrachters, maar heeft evolutie ooit fouten afgeschreven? Mensen kunnen ook verkeerde beslissingen maken, dat kan niet uitgesloten worden, maar het is normaal.
Er zijn vele gelovigen die beweren dat de regels van hoe men zich behoort te gedragen vastgelegd is. Ze hebben oeroude geschriften, mythen, verhalen over het bovenaardse, goed of slecht. Ze weten zeker dat hij die slecht leeft ook slecht zal ontmoeten. Er is een geweten, iets universeel dat bepaald dat mannen van vrouwen houden. Dat mensen gelukkig worden van familie en vrienden. Dat is hun geloof.
Mensen die deze manier van leven niet hebben zijn dan ook slechter. Ze leven niet volgens de juiste regels. Pas op, Darwin, niet elk geloof is even strict, niet elk geloof is hetzelfde en even spiritueel. Toch weten ze zeker dat ze goed zitten. Want waarom niet? Naar hun idee garandeert hun stijl van leven hen op een goed leven. Bij die stijl hoort goed zijn voor anderen, zorgen voor jezelf en familie. Er hoort bij begrip te hebben, mensen een tweede kans te geven en hen straffen die anderen pijn en verdriet doen. Ga maar na, in vrijwel elke overtuiging zit dit gewerkt.
Darwin, jij wordt toch ook gelukkig van liefde en vrienden? Heb je niet ook een hekel aan ruzie en haat? Dan zullen de gelovigen zeggen dat je bij hen moet komen. Deel hun liefde, deel hun vriendschap!
Maar je hebt het niet nodig. Darwin, het leven is vele malen simpeler dan het lijkt, al is het leven van een individu ondragelijk ingewikkeld. Al zonder een god, al zonder een universeel moraal, zelfs zonder regels en geschriften is pijn nog steeds onaangenaam. Als iemand jou zeer doet zul je hem dat kwalijk nemen. Hij zal hetzelfde bij jou doen. Iemand hij jou helpt wanneer je in de problemen zit, zul je geneigd zijn hetzelfde terug te doen. Je wil iemand vertrouwen. Je wil dat mensen met je praten en aardig voor je zijn, en zij verlangen dat ook terug.
Wat is hier onnatuurlijk aan? Dat het punt wat ik probeer te maken. Een soort die onderling verdeeld en vijandig is maakt een kleinere kans. Over het algemeen zijn soorten in groepen in het voordeel. Samenwerking bracht een stelletje cellen met simpele functies samen tot een ingewikkeldere cel. Deze ingewikkelde cellen hadden ook verschillende voordelen en nadelen, en klitten samen om hun zwakke kanten toe te vertrouwen aan de ander. De een kan de ander van voedingsstoffen voorzien wanneer hij die nodig heeft. Elkaar helpen, het is altijd al zo geweest. Langzaam groeide dat uit tot een organisme, organismes die we vandaag de dag kennen. Dat werkte met evolutie. Nou, Darwin, daar kun je mij ook nog wel wat over vertellen.
Waarom zou je dan aardig zijn? Waarom, beste Darwin, zouden we dan met mate genieten, oppassen en rekening houden met anderen?
Omdat je daar gelukkig van wordt. Charles, ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is dat je gelukkig bent. Het mooie aan de mens is nog wel dat hij gelukkig wordt van anderen en anderen van de mens zelf. Een wisselwerking van waardes en regels neemt plaats.
Alsnog zijn er dieven, moordenaars en verkrachters, maar heeft evolutie ooit fouten afgeschreven? Mensen kunnen ook verkeerde beslissingen maken, dat kan niet uitgesloten worden, maar het is normaal.
Er is niets bovennatuurlijk aan liefde en andere emoties. Niet nieuws aan voor elkaar willen zorgen. We zijn hier met een stel zintuigen en een zenuwstelsel op aarde verschenen en ik stel voor dat we ze een plezier doen.
Met vriendelijke groet,
Sulicius Zeno Pygmalion
Met vriendelijke groet,
Sulicius Zeno Pygmalion
Geen opmerkingen:
Een reactie posten