Waar ben ik nou eigenlijk mee bezig vraag ik me soms af. Zoals wij allemaal zit de grote Sulicius gevangen in een kooi van het tastbare en het gebrekkige. Ik kan niet los staan van mijn gevoelens, van mijn wereld, van mijn instinct en mijn verlangens.
Niet dat ik klaag, niet dat ik radicaal anders wil leven. Dat kan ik toch niet. Dat is de kooi, dat is het gebrek. Zonder die gebreken zou ik grenzeloos zijn. Geen goed en kwaad, alleen waarheid en leugens. Logica en begrip. Willen, moeten en mogen zijn hetzelfde, kennis is gelijk aan gevoel. Geluk is het leven zonder afleiding en gebreken. Niemand hoeft gelijk te zijn want iedereen weet dat dat niet nodig is. Ieder begrijpt zijn plek in de wereld en is niet jaloers of trots, men weet dat het is wat het is.
Zo leven wij als goden, zonder oorlog zonder haat,
Zo leven alle daklozen ongeroerd op straat.
Want niemand kan meer breken wat niet meer bestaat,
Voor excuses en voor spijt is het dan te laat.
Ieder weet waar ze voor leven,
Ieder weet dat ze zullen gaan.
Zonder hoop zijn we verlost,
Van ons miezerig bestaan.
Hoop is het enige wat ons in leven houd, het onredelijke vertrouwen in betere tijden.
Excuses voor deze gedachtegang, maar ik heb hem vaker en besloot hem met jullie te delen. Mijn wereldje hoeft niet zo te zijn, zo lang ik hoop en (hoop op) geluk heb zal ik mijn korte leven wijden aan mijn pleziertjes. Genoeg daarvan, een gedicht!
"Wait, does she know what she did?
Is it with ignoring she admits?
She probably hates your guts,
Thinks you're perfectly nuts.
Probably true, but anyway,
What I really meant to say,
She knows and doesn't care,
So stop and stare.
Perfection is too much to ask,
So wear your grief with a mask.
You'll find someone,
And you'll have fun.
With a girl, charming and fair,
Blue eyes and beautifull hair.
But not her, so understand,
Such rhyming dedication becomes bland,
If it features only one goal,
So add some more.
Add a nice bad-looker,
A good friend and a hooker,
A soulmate and an enemy,
That's more interesting, can't you see?
There is far more in this land,
Come with me and take my hand,
We will find them all,
The rotten maiden and joyfull gall.
But hold me tight,
As this will be quite a flight..."
Ugh, dat ik zo veel heb gedicht over haar! Als ik zo elke dag weer wat met jullie deel zie ik hoe ontzettend uitgebreid dit simpele gebeurtenisje heb proberen te verwerken. Ze zijn lang niet allemaal even goed, allemaal even mooi of gekunsteld, maar als ik ze lees kan ik terug naar een tijd vol droef en verbittering. Ze bevatten vrij veel Sulicius.
1933
"Over miles and miles of pitch-black sea,
Lies an island, unknown as it might be.
A land of mystery, of ancient times,
Preceded bij dreadfull dark signs.
Walls envelope the rocky shore,
Built in times none remembers anymore.
Not built as a defence from the outside,
But to keep the terrors inside.
Even man fears the place,
For he rather wastes days,
Then to come near the black land,
You can understand.
Creatures roam the wildernis,
Larger than a mammoth is.
Fangs and claws
And horns and jaws.
Unholy beasts rule it all,
Everything within the wall.
Yet one is more than beast or man,
If you see it, you'll know again:
While mankind rules the world,
Even emperors can be hurled.
The creatures don't care.
Be wise and don't go there..."
Iemand enig idee over welke film ik het hier heb?
Natuurlijk weet ik over welke film je het hebt! ;)
BeantwoordenVerwijderenNogsteeds een van je betere dit! Die bovenste kende ik nog niet maar ook die is (weer) erg goed!
Xx
PaxSum