woensdag 5 oktober 2011

Lies

Je ontwijkt telkens mijn blik,
Ik weet, deschuldige ben ik.
Want ik heb je blijkbaar laten zien
Dat ik je ogen niet verdien

Ik ben ook bang voor jou, meisje
Toen ik niet wist wat ik zou, meisje (*Er was een moment dat ik je wou* TE CREEPY)
Maar ik had zojuist door
Dat ik je dagen terug verloor

Het is aan jou om te kiezen
Of wij een vriendschap zullen verliezen
Aan wat meer of aan negeren
Ik durf niet anders te beweren

Had ik langer moeten wachten
Om deze afgang te verzachten?
De waarheid doet me pijn,
Ik hoop dat we anders nog vrienden kunnen zijn. (*We zullen hierna nauwelijks vrienden zijn*)

Het spijt me dat ik telkens weer
Maar niet van mijn fouten leer.

Zeg je nee, dan keer ik om
Neem je niets kwalijk, ik weet waarom.
Zeg je ja, maar niet zo snel,
Dan ben ik gelukkig, maar ik snap het wel

Maar weet je niet wat je moet doen
Denk dan eens na over een zoen
De waarheid is, ik ben te moe
En ik wil graag naar mijn huisje toe

Zeg je nee, of zet je me in de wacht,
Dan ga ik nu naar huis, weltrusten meid, slaap zacht.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten