Er was net een aardbeving. Een heuze, echte aardbeving. Niet overdreven of gevaarlijk, maar eentje die ik zeker toch wel opmerkte. Ik zat namelijk op mijn kamer toen ik een vreemd schudden voelde. Het was alsof mijn vader tegen de dunne muurtjes van de zolder stond te duwen. Dat dacht ik zelfs, en zei: "Hou eens op!" Ik kreeg geen reactie natuurlijk. Ik weet geeneens meer hoe laat het was toen dat gebeurde. Vreemd hoor, de rest van het gezin merkte er beneden niets van.Ik kan weer iets van mijn lijstje strepen.
Kijken of ik het nog kan.
Lost flames
No stranger thing can exist
Than the meeting of old flames
The scorching you have missed
From playing the silly games
When you found him on your path
He was so new and so unknown
You shared some time and had a laugh
Since then his mishaps had shown
Now when you talk a little
And he smiles without his eyes
Both know the awkwardness is brittle
Untill you say your sweet goodbyes
Some of them will be the good ones
And still feel so close at heart
When you remember how it was once
Before the fate took you apart
Others become the shadows
Who haunt themselves with you
While you talk about the good times
He can't help his shade of blue
But he is still doubts what he should do
When you just came to say hello
Because he wants to say hi too
Without his confusion to show
You know how hard it is
To live and let love die
Just be at peace with all of his
And let the good dreams fly
May the lost flames be ever burning
Let them warm your hands at night
As the sun and stars are turning
To bathe new dreams in light
Als ik ergens van houd is het wel liefde met vuur vergelijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten