maandag 15 augustus 2011

The Critic's Lament

Gister begon ik er al over, het goed en kwaad onderscheiden. Dan bedoel ik eigenlijk goed en slecht. Kwaad gaat al meteen over een onaangename bedoeling, en daar heb ik het niet over.
Net zoals iedereen heb ik een mening over alles wat ik zie en hoor. Vind ik het mooi, lelijk, geslaagd of mislukt, dat soort dingen. Misschien had je het nog niet door, maar ik ben best een cinefiel. Ik ben dol op films en het hele gebeuren rond het maken van een film. Het is dan ook geen wonder dat ik na of voordat ik films zie een review doorlees of kijk. Waarom doe ik dit? Allereerst omdat ik dan beter weet wat ik kan verwachten en ten tweede omdat ik weet waar ik op moet letten en als ondersteuning van mijn eigen kijk op de film. Door meer meningen aan te horen kun je je eigen mening bijschaven en duidelijk maken. Scherpe spraak leer je niet door te dichten, mind you. Door kritisch een film te kijken kun je beter beoordelen of deze goed of slecht is, of hij met zorg en inspanning gemaakt is of dat er maar wat aan elkaar gefilmd is.
Dit geld natuurlijk voor alles, je kunt zo muziek, kunst, auto's, sport, toneel, cabaret, boeken, onderwijs, ziekenhuizen, restaurants, make-up, etc. alles kun je met goed of slecht beoordelen. Dit is handig om te doen, want dat kun je diegene kiezen die je het meest bevalt. Vaak is het ook fijn om mensen om je heen te kunnen helpen met een keuze.
Gister kwam ik op iets verhelderends. Een man deed een review over een film en had het over wat mensen ervan zouden vinden. Hij zei dat ze altijd wel iets te klagen hadden. Ik quote: "People can't just enjoy anymore."
Dat is waar. Doordat ik een eigen smaak voor films heb gekregen keur ik ook films af. Waarom kan ik niet gewoon naar de bios gaan en genieten van het spektakel op het scherm? Is het niet veel fijner om gewoon niet zuur te doen over alle slechte dingen die er zijn? De neppe maskers, de kleding die niet past in een oud stuk, de acteurs die houterig overkomen. Waarom geniet ik niet gewoon? Snap wel dat de films die voor mij geweldig zijn ook echt mij favorieten worden. Ik zal ze aan mijn vrienden aanraden en menig kritiek erop ondermijnen.

In muziek voel ik me veel minder op mijn gemak. Ik was nooit echt een muziekluisteraar en zelfs nu ben ik niet zo diep in muziek als ik zou willen. Maar er zijn natuurlijk mensen die dat wel zijn. Die hun hart en ziel in de noten en klanken steken. Jaloers? Een beetje, maar ik weet dat ik geen muziekmens ben en dat dus ook nooit zal worden. Ik heb wel muziek die ik mooi vind, maar een mening om deze te verantwoorden ontbreekt vaak. Bij films weet ik waar ik op moet letten, maar bij muziek niet. Ik probeer me voor te stellen hoe het is als ik iemand uithoor over zijn mening over een film, iemand die niet zo erg in films is als mij. Arme ziel, zo voel ik me in muziek. Ik kan mijn mannetje wel staan, maar tegen een fanaat zullen mij woorden tekort schieten.

-Not easy being green

Je loopt verzekerd lang en breed
Je weet hoe ellek merkje heet
Je tanden blik'ren en je schoenen staan je goed
Je kijkt lief en ook lelijk
Je armen dik en volle kuiten aan je been
Je straalt al ga je nergens heen
Het is te zien je bent gezond
Zelfs vanwaar ik zellef stond

Tanden knarsen, vuisten ballen
Je weet van niks, het zal je ook echt niet opvallen
Maar ik ben groen van jaloezie
Om wat jij bent, om wat jij kan
Waarom ik niet, waarom is het nou toch niet anders
Nu ben groen van jaloezie

Je hebt de noten in je hand
En een muzikaal verstand
Je kunt ze spelen en je zingt ze zelfs erbij
Je kent de dirigent maar de bands ook
De muziek is rode draad die door je loopt
Als jij je brood met noten koopt
Van waar ik aan je lippen hang
En stieken naar je kunst verlang

Tanden knarsen, vuisten ballen
Je weet van niks, het zal je ook echt niet opvallen
Maar ik ben groen van jaloezie
Om wat jij bent, om wat jij kan
Waarom ik niet, waarom is het nou toch niet anders
Nu ben groen van jaloezie

Je bent de slimste van de klas
Zoals zelfs Eistein nog niet was
Je hebt veel inzicht en je kunt ook elke taal
Je weet de tijd en de jaren
Je kent de cijfers en zelfs de naam die daarbij hoort
Als jij telkens weer het beste scoort
Zit ik van achter zuur alleen
En kijk ik door mijn blaadje heen

Tanden knarsen, vuisten ballen
Je weet van niks, het zal je ook echt niet opvallen
Maar ik ben groen van jaloezie
Om wat jij bent, om wat jij kan
Waarom ik niet, waarom is het nou toch niet anders
Nu ben groen van jaloezie

Je bent bent de maker van het feest
Je bent de Belle en het Beest
Mensen lachen en het komt alleen door jou
Je kunt vertellen en weet ook
Wanneer te zwijgen, je ruikt de sfeer van verre af
En maakt de sfeer al klinkt het maf
Terwijl ik bij de losers sta
Ga ik saaie gesprekken na

Tanden knarsen, vuisten ballen
Je weet van niks, het zal je ook echt niet opvallen
Maar ik ben groen van jaloezie
Om wat jij bent, om wat jij kan
Waarom ik niet, waarom is het nou toch niet anders
Nu ben groen van jaloezie

Ik wil het kunnen maar ik kan niet beter zijn
Kan niet beter zijn dan ik ben
Je bent niet beter dan de rest maar beter dan de meeste dan
Beter dan ik wezen kan

Tanden knarsen, vuisten ballen
Je weet van niks, het zal je ook echt niet opvallen
Dat ik alleen maar haat zie
Om wat jij bent, om wat jij kan
Waarom ik niet, waarom is het nou toch niet anders
Help me want ik haat deze jaloezie

Geen opmerkingen:

Een reactie posten