Ik ben dol op kinderen. Al die hummeltjes zorgen er altijd voor dat ik me warm vanbinnen voel. Ik kan niet wachten om zelf een zoontje of dochtertje te krijgen. Niet dat ik daar nu klaar voor ben, natuurlijk niet. De verantwoordelijkheden en zorgen en lasten zijn voor iemand die zijn leven al op een rijtje heeft, ik niet. Ik zit nog maar in een beginfase van mijn leven. Ik stijg net op. Het vliegtuig is nog nauwelijks goed de lucht in. Eenmaal daar zal hij wat turbulentie krijgen en een lastige passagier hebben, maar zodra het vliegtuig neerdaalt zal iedereen voldaan klappen.
Oh, alle dingen die ik met kinderen zou doen, ze meenemen naar kinderboerderij, met ze stoeien en spelen en ze 's avonds verhaaltjes voorlezen.
Maar wat nou als ik een lastig kind heb? Eentje die huilt en schreeuwt en slaat, die niet luistert en dwars ligt. Zal ik hem of haar wel kunnen opvoeden? Wat als het kind iets naars aangeboren heeft? Nachtmerries.
Gelukkig ben ik daar nog niet mee bezig en zal ik dat nog wel een tijd niet doen. Eerst de basis leggen voor mijn bestaan. Carrière, geluk en nog veel belangrijker: een partner!
Should I write a thousand poems that all rhyme with 'love',
Should I pray and hope the lord sends you a message from above?
Should I send you flowers, roses, beautifull and red,
Or entertain you with my witty jokes instead?
Should I tell you you look better than the lights in the sky,
Should I act like I'm real tough and just walk by?
Should I try to get to know you in time?
Should I go for it and talk to you to make you really mine?
Should I sing a thousand songs about your beauty and grace,
Should I play hard to get and give you space?
Should I even wait?
Have to do something, don't know how
Have to do something and gotta do it now.
Gotta draw my sword, gotta keep my word, gotta go, no time, gotta make you mine!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten