woensdag 10 augustus 2011

I'll be back

Zo, ik ben terug van vakantie, het was me een reisje wel.

Ik ben erachter gekomen dat ik iets echt haat. Met hart en ziel nog wel.

Zonnebrillen.

Ik haat die dingen. Waarom? Omdat ze je ogen bedekken, daarom! Je ogen zijn het meest expressieve gedeelte van je gezicht, zonder je ogen kun je alleen met je mond uitdrukkingen laten zien. Als iemand een zonnebril op heeft kan ik niet peilen wat iemand voelt of vind als ik met diegene praat. Zoals je weet is het erg handig om te kunnen reageren op iemands uitdrukking. Dat is punt één.
Ten tweede weet ik, als ik mensen met een zonnebril zie lopen, niet waar ze naar kijken. Loopt er iemand langs me met zo'n donkere kijker dan heb ik het idee dat ik van begin tot eind stiekem aangestaard wordt. Je zou het paranoia kunnen noemen, maar ik kan er maar niet aan wennen.
Als laatste breekt het mijn hart om een mooie meid met een kop als een libelle rond te zien lopen terwijl ze haar natuurlijk mooie ogen niet aan de wereld wil laten zien. Erg jammer.
Het komt er op neer dat ik altijd het idee heb dat iemand met een zonnebril tegen me liegt, op de een of andere manier. Ze kunnen me vertellen dat ze in WO II hebben gevochten en een roze olifantenfokkerij hebben, zonder dat ik ze recht in de ogen kan kijken. Dat is het, recht in de ogen kijken. Een teken van respect en zekerheid die de zonnebril verduistert!
Dus, lieve geitenbreiers van me, doe NOOIT voor de mooi een zonnebril op, alsjeblieft.

Ik dank jullie wel.

- Lisa
 
Lisa is het meisje die mijn blik weer steelt
Als haar stralend uiterlijk mijn ogen weer streelt
En haar glimlach weer met mijn hartje speelt
Bij Lisa ben ik nooit verveeld.

Lisa is zo ontzettend lief en gek
Zo'n mooie kin en mooie nek
Bij Lisa zit alles op zijn plek
Ze is mijn alles en heeft geen gebrek

Lisa kom mee, ik wil met je dansen
Bewijzen aan jou dat ik geen domme gans ben
Lisa geeft mij toch een kans en
Laat ik zien dat ik mans ben

Lisa zo vluchtig,
Lisa oh jij
Hebt me te pakken
Maar hou je van mij?
 
               - Schok

Even schudde de wereld
En alles stortte in
Er was geen begrip maar woede
Weer terug naar het begin

Alles werd gelijk gemaakt
Niemand bleef overeind
Ik kon het niet geloven,
Waarom was dit het eind?

Van de liefde en ook haat
Van de kunsten en de taal
Aan het einde van deze oorlog
Was er geen enkel mooi verhaal

Geen opmerkingen:

Een reactie posten