Beter

Dat wat ik gisteren getypt heb ga ik niet weer lezen. Nooit zelfs. Gedachten zijn mooie herinneringen als je ze niet precies meer weet. Gelukkig komen nieuwe gedachten ook telkens weer op gang. Vandaag gun ik mezelf rust.

Trouwens, het is Sulicius, uitgesproken als Soe-líé-kie-oes. Zo heb ik het het liefst. De naam die ik draag bind mij aan mijn familie, aan Nederland, aan Abraham, een figuur uit de Bijbel. Dat heb ik liever niet. Ik heb liever een naam die ik verdien. Of ik Sulicius verdien weet ik nog niet, maar ik doe mijn best. Sulicius is een kunstenaar, een dichter, een andersdenkende. Sulicius kan lachen om pijn en huilen om schoonheid. Ooit ben ik Sulicius.

- Nico

Zeg, leg mij nu eens uit,
Waarom je dit doet,
Waarom je dit besluit,
Is voor niemand goed!

Je eet soms dagen selderij met boter en ui,
Of wacht je even met ademen, na een grote bui.
Om dan haast te stikken tot het punt,
Dat je na paars aanlopen jezelf gunt.

Zeg, leg mij nu eens uit,
Waarom je dit doet,
Waarom je dit besluit,
Is voor niemand goed!

Of toen je vorig jaar kampeerde bij je moeder in de schuur,
En met zelf gevangen mussen,
Betaalde je de huur.
Je moeder wist geen raad en had professionele hulp gezocht.
Toch heeft het zeven uur geduurt voor er eentje van jou naar binnen mocht.

Zeg, leg mij nu eens uit,
Waarom je dit doet,
Waarom je dit besluit,
Is voor niemand goed!

Maar afgelopen juni was je pas echt te ver gegaan,
Je had op het openbaar station, een narrenpak aan.
Je liep daar rond te springen, blij om de meest bizarre dingen,
Je viel de mensen lastig,
Door over hun kapsel te gaan zingen.

                        -Kerstbal

Nu de sneeuw is aangekomen,
En de winter is geland.
Hebben we de warme lentedromen,
En een want aan elke hand.

Om de kou te verdrijven,
Uit onze vingers en ons hart.
Boom opzetten, kaartjes schrijven,
Als laatst wordt het echte feest gestart.

Meisjes, het bal is daar,
Versier je jurk met sterrenstof.
Vlecht het zonlicht in je haar,
Vanavond ontvang je alle lof.

Ogen als de nacht met volle maan,
Lippen als rozen, zo rood en zo rond.
Waar jij bent zullen de mensen gaan,
De wereld zal van jou zijn deze avond.

Al jaren op school en al zo veel gegroeid,
Je lichaam, je geest en je manier van doen.
Je werd zo snel volwassen, raakte nooit vermoeid,
Van de eerste rijles, eerste wijntje eerste zoen.

School is zo slecht nog niet,
Wat de mensen ook beweren,
Het gaat om vrienden,
Niet wat leraren je proberen te leren.

Maar genoeg over toen,
Nu staat te wachten,
Wat je vanavond zult gaan doen,
Zal niemand verwachten.

Muziek blert door de zaal,
Slecht bier wordt afgetapt.
De introductie was een saai verhaal,
En er wordt te vaak op je teen gestapt.

Maar niemand pakt het moment meer af,
Dat je samen met je vrienden en vriendinnen,
Uit je dak gaat, misschien dan wat maf.
Tekst zingt die jullie half moeten verzinnen.

En de bekerbezaaide vloer stijgt op,
Het plafon is de sterrenbezaaide nacht,
De muziek is één in je kop.
Zolang jij maar lacht.

We hebben het mooi gehad,
Feest na feest.
Deze avond deze stad.
Het is me wat geweest.

Maar nu slapen, want morgen weer vroeg,
Werken en werken, ik moet dus ik zwoeg.
Als de avond maar goed is geweest,
En ik maar met jou heb gedanst.

Een hele diepzinnige kerst en een dubbelzinnig nieuwjaar!

 
Leuk he? Die eerste is geïnspireerd door Nico Dijkshoorn, dichter en schrijver en huisdichter van De Wereld Draait Door. Hij is apart, ik volg hem op twitter. Daar tweet hij korte dingetjes over "Klaas". Klaas is een verzonnen figuur die alles en niet kan, huilt om ijsblokjes en praat met dikke Marokkanen over tuinieren. In het begin kon ik die korte dingetjes wel waarderen, nu ben ik ze een beetje beu. Veel herhaling. 

De tweede was voor het kerstbal dit jaar. Mijn god, wat gaat zo'n jaar snel en wat dicht ik veel!