Ik begeef me al een paar weken in een andere wereld. Daar heb ik vaak een handje van. Geef mij een boek of een film en zolang als het duurt ben ik me niet bewust van de werkelijkheid, tot een tijdje erna. Nu luister ik naar de audioboeken van A Song of Fire and Ice. Het verhaal is zo goed en overtuigend dat ik met oortjes in gewoon in de kastelen ben. Maar ik vergeet de wereld om me heen dan een beetje. Mijn ogen kijken twee keer, één keer de wereld in en één keer deze schijnwereld in. Zeker omdat ik dus naar dat audioboek luister kijk ik niet alleen niet, maar ik hoor ook nog eens weinig. Eerlijk gezegd is het héérlijk om me zo in een verhaal te nestelen.
- Winterseind
Ergens schijnt het licht
Door de wolken 's ochtendsvroeg
Want na de winter hebben wij weer
De lente voor de boeg
Lanzaam word het oneindige bruin
Doorspiest met fris en levend
De lucht wordt wat zoeter
Een geur zoet en zwevend
Alles breekt door,
De bloemen door de grond
De zon door je wolken
Huid door kleren, gezond
Want ook wij openen weer onze ogen voor het licht
Voor een tam en lief gedicht
Voor een nieuw jaar, nieuwe kansen
Lachen, zingen, drinken, dansen
Smelt de winterkoning's troon
De lente zit in de lucht, ik ruik het gewoon!
De meisjes worden mooier, elke dag weer,
Ik moet gewoon kijken, daar komt het op neer.
Als de bomen in bloesem staan, staat mijn hart zacht in vlam,
Ik wordt verliefd op ieder als het kan
IK WIL LENTE
KOM DAN
IK GROEI MET DE KROKUSJES MEE
LENTE
KOM DAN
GEEF MIJ DE CLICHÉ
- Wil toch jou
Verboden liefde, klinkt zo mysterieus
Maar ik meen het echt, ik ben serieus.
Dat mag niet en zal niet en HOU NOU TOCH OP,
het is fout en het klopt niet, kom op en stop!
Wat haal je je wel niet in je hoofd terwijl je zo veel hebt beloofd. Waarom komen die gedachten telkens weer, als je haar ziet zo keer op keer.
Geloof toch niet dat zoiets kan
Wat denk je er nou zelf van?
Dat je de ware hebt ontmoet?
Happy ending, alles goed?
Trieste ziel zo lang alleen
Kijk toch verder om je heen
Draai je toch om en droom rustig door
Hier gaan de gentlemen regels voor
Maar telkens kruip ik dichter bij haar
Als ik wat langer naar haar staar
Ben ik het liefste alleen met haar
Zie ik haar nooit meer na dit jaar
Waarom word je zo snel gek?
Wil je zo graag op je bek?
Probeer eens wat anders dan dit gedoe
Ga eens naar andere liefdes toe
Je verlangt naar haar lippen, verlangt naar haar zoen,
maar jongen je mag niet, je zult het niet doen!
Je hebt zo'n zwak hart dat je voor elk meisje valt
Ik veracht je, slappeling!
Deze laatste is een opwellingsgedicht, zo heb ik er wel meer. Een opwellingsgedicht komt voort uit een sterke emotie en tijd over om te dichten. Meestal verdriet en dergelijk, maar af en toe geluk. Achteraf vind ik de gedichten niet mooi. Ze helpen mij die gevoelen te verwerken en houden daarbij ook een beetje van het gevoel vast. Als ik nog wat van de gevoelens over heb en ik lees het gedicht weer, dan wordt het versterkt. Ben ik er overheen, dan kan ik mezelf er veel moeilijker in vinden. Hoe dan ook, deze is echt een gevecht van verstand en hart. Dat heb ik wel vaker.
Ik haat het als mijn hart meer bepaalt dan mij verstand, als ik iets wil maar het niet kan verklaren. Verliefdheid bijvoorbeeld. Dat wordt zo sterk en overdreven dat ik tot waanzin gedreven wordt, terwijl ik dat niet wil! Andere keren denk ik, ja die is leuk, maar wil mijn hart er niets van weten.
Ik schaf het af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten