zaterdag 9 juli 2011

Making love in stereo

Je kent ze wel, stereotypes. Je ziet ze op tv, maakt er grapjes over en zijn makkelijk vermaak. Het is ook fijn om iemand op een afstand al in te schatten. Je zult aan iemand die een Iron Maiden shirt draagt niet vragen of hij van Jazz houdt. Je hebt gezien wat hij draagt en daar een conclusie uit getrokken: de man houd van Iron Maiden. Dit is misschien een heel makkelijk voorbeeld, logisch en eerlijk, maar zo eerlijk zijn niet alle vooroordelen. Als ik een Aziaat zie, dan denk ik al gauw dat deze uit China komt, zich net gedraagt en een hoog inzetvermogen heeft. Aardige vooroordelen. Zie ik een meisje met een panterprint-leggen dan denk ik dat ze ordinair is, geen gevoel voor mode heeft en niet uit een rijk gezin komt. Bah, ik walg al van mijn eigen vooroordelen. Jammer.
Maar ik gebruik ze ook. Je kent vast wel van tv de chauvinistische bijrol. Die maakt altijd flauwe grappen over vrouwen etc. Maar je mag hem wel. Hij is grappig. Ik probeer af en toe ook die rol te spelen. Flauw en seksistisch, maar mensen herkennen de manier van grappen maken en moeten er bijna altijd wel om lachen. Alleen... Sommige mensen denken af en toe écht dat ik zo ben en dat is niet de bedoeling! Anyway, meer gedichtjes...

- Godin

Ik koester liefde maar geen wrok,
Die daarom dagen mij uitdaagt.
Na het moment dat jij vertrok,
Is mijn niveau sterk verlaagd.

Niet dat ik je kende, alleen van een foto,
Of die film met die snelle auto.
Toch hield ik van je, zo veel en zo lang,
Het stoorde mij niet, ik dacht: ga je gang.

Je bent zo ver weg, maar je neemt me mee,
Toeren en trekken door landen met zijn twee.
Jouw ogen, haren en lach,
En dat alles van je mag.

Maar jij hoog op de berg,
Ik ben aan het klimmen nog niet begonnen.
Is ook niet zo erg,
Je bent al door een ander overwonnen.

            - Charon

Hij kende de oorlog, zij kende de dood, ze vonden elkaar door de liefde en nood.
Maar hij kon niet vergeten en zij moest terug,
De schipper volhardde, het oordeel was stug.

Hij vocht voor haar leven, maar de boot ging zo snel.
Haar ogen gesloten voor het licht van de hel.
Zij eeuwig alleen en hij zonder haar,
Dus hij eindigde alles en toen was hij daar.
Was hij daar,...

Verenigd met hem was zij zes keer zo groot,
En hij was met haar nooit meer bang voor de dood.
Maar de waanzin sloeg toe en hij kon het niet aan.
De oorlog had iets met zijn ogen gedaan.

In het licht van het duister was zij anders dan toen.
En toen kwam die avond en toen kwam die zoen.
Dat hij haar verweet niet dezelfde te zijn,
Hij pakte haar haar en hij deed haar zo'n pijn.

Zij weende en krijste, ze riep hem zijn naam,
Maar hij was bezeten door bloed'rige faam.
Hij plette haar leven met een grote steen,
En nu is zij weg en hij weer alleen.
Zo alleen,..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten