donderdag 7 juli 2011

The Lost World

Laten we het zo zeggen, ik ben een beetje de weg kwijt. Ik moet dingen en wil dingen maar dat gaat niet. Ik moet even alles op een rijtje zetten met het belangrijke bovenaan. Ik faal nog een beetje daar in. Het gaat al beter.

Verhip, volgens mij gaat dit al een stuk beter.

Ik ben nu al een poos in de ban van George R.R. Martin's boekenserie: A Song of Fire and Ice. Het is een fantasyserie die bijzonder waardig en sterk geschreven is. Het zijn hele dikke boeken die telkens een hoofdstuk vanuit het oogpunt uit een ander hoofdkarakter beschreven wordt. Ik kwam in aanraking met de serie door, tja, een televisieserie. Deze is gloednieuw en bestaat uit 10 afleveringen die het eerste boek bevatten. Geweldig vond ik het. Toen heb ik het eerste boek van Bastiaan geleend, maar ik heb een stiekeme voorliefde voor audioboeken. Ja, audioboeken. Een man met een inlevende stem die het boek voorleest. Op die manier kan ik luisteren en tekenen/gamen tegelijkertijd. Dat ontspant mij ontzettend. Eerste boek was 21 nummers van anderhalf uur. Ik heb hem al afgeluisterd. Tweede boek, 225 nummers van 10 minuten, ik ben bij nummer 216. ZOOO VET!

Kijk het!

- Universeel

Kosmische krachten,
Sterren, planeten,
Jouw ogen verzachten
Jouw lippen vergeten

Het licht en het duister,
Deel jij in mijn leven,
Je praat en ik luister,
Welke energie jij mij kan geven.

Jij trekt me aan,
Mijn lippen en ogen.
Zoals zon de maan,
De hemel verbogen.

Maar deze baan,
Rond jouw bewustzijn.
Zal langzaam vergaan,
En
sterrenstof zijn.



            - Waan

Apen met vleugels,
Een stoel met een mond,
Een vrouw zonder benen,
Een kop of een kont.

Fruit dat kan lopen,
Een teen zonder voet.
Drie honden gaan samen,
Hun dood tegemoet.

Messen die huilen,
Een oog die niet kijkt.
Een huis dat kan bloeden,
En daardoor bezwijkt.

Vogels die vallen,
De dag zonder licht.
Een haas met een hoed,
En een mensengezicht.

Katten die zingen,
De lucht in het rood.
Er valt niets te bedwingen,
Ik lach met de dood.

De weg naar het vuur,
Is mij al te bekend.
Het laatste uur,
Heeft geen ziel gekend.

Spaar mij geen pijn,
Want het leven is kort.
Gun mij het lijden,
Waar ik mij in stort.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten