Just one look and I was taken
For I had nothing left to show
To one who sees right through me
I'll tell her, but she'll know
She can make me say I'm sorry
She can break my iron will
Without even blinking twice
And I will love her still
(x Sulicius ps: dit is jouw gedicht)
Dat had ik niet moeten sturen, maarja, als je het gedichtje toch al hebt... Ik heb nog geen reactie, maar ik ben bang dat ik weer eens als een idioot overkom. Gelukkig is Sulicius dat ook.
- De Lamp
De kapotte lamp op mijn bureau
Staat daar stoffig maar heel sjiek
Ik heb hem van een sjeik gekregen
Hij is van koper en uniek
Het oude ding heeft olie nodig
En brandt dan uren lang
Terwijl ik werk in de schemer
En naar het Oosten verlang
Nu staat de lamp maar vredig
De tand des tijds te doorstaan
Maar soms diep in de nacht
Dan gaat hij plots'ling aan
Ondanks mijn diepe slaap
Wekt het licht mij dan meteen
Ik strompel naar het lichtje
Dan ga ik ergens heen
Naar een paleis op hemelwolken
Gemaakt van blauw satijn
Duizend-en-één bediendes
Waar de hemelvrouw zal zijn
Daar zit zij op fluwelen kussens
Op een rokerig plateau
Ze heeft de grote waterpijp
Die lijkt op de lamp op mijn bureau
Dan eten we zoete vruchten
Genieten van gekruidde thee
Als het lampje maar zal branden
Dan ga ik altijd mee.
- Mama Maan
Groter dan de wereld
Is de moeder van de maan
Zij kijkt mee op een afstand
Hoe het met haar kind zal gaan
De maan maakt veel vriendjes
In zijn hemelsgrote baan
Uranus, Pluto, Mars en Venus
Ver van moederlief vandaan
Moeder maak je maar geen zorgen
Je kindje kan het aan
Hij draait zijn dansje met plezier
En zal die boog altijd doorstaan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten